تشخیص چیزی که نمی‌توانیم ببینیم دشوار است. این تصور عمومی،در اصل امروزه یکی از بزرگترین چالش‌ها در زمینه ردیابی، تشخیص و درمان سرطان است. بسیاری از انواع سرطان تا قبل از پیشرفت بیماری و رسیدن آن به استیج‌های بالاتر تشخیص داده نمی‌شوند و زمانی تشخیص انجام می‌گیرد که درمان بیمار دشوار است و افراد در خطر مرگ قرار گرفته‌اند. از سوی دیگر، بسیاری از تست‌های موجود به میزان زیادی نتیجه مثبت کاذب را نشان داده و باعث انجام گرفتن بی‌دلیل جراحی‌های خطرناک می‌شوند.
در مورد سرطان سینه نیز، نتایج مثبت کاذب و و تشخیص زودهنگام این روند را داشته‌اند. مطالعه اخیری که در Annala of Surgery منتشر شد، نشان داد که میزان افرادی که اقدام به ماستکتومی پیشگیرانه (contralateral prophylactic mastectomy) می‌کنند از سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۲ خصوصا در میان زنان جوان، بیش از ۳ برابر شده‌است. این در حالی است که فقط یک سوم این افراد درخطر ابتلا به بیماری بودند. مطالعه دیگری نشان داد که برداشتن بافت پستانی سالم باعث افزایش احتمال بهبود بیماری نمی‌شود.
مقاله مرتبط: ماستکتومی پروفیلاکتیک
بنابراین پزشکان باید بین تشخیص زود هنگام و تشخیص دقیق موازنه برقرار کنند. این نوع از تشخیص باعث افزایش طول عمر بیماران سرطانی می‌شود. راه‌حل تهیه تصویری واضح از تومور و خصوصیات آن است که هم‌اکنون برای پزشکان مقدور نیست. اما دانشمندان در تلاش برای توسعه تکنولوژی تولید تصاویر فوری، واضح و ارزان‌قیمت از تومورها هستند. بدون وجود اطلاعات دقیق از احتمال تهاجمی بودن تومور و پراکنده شدن آن، پزشکان و بیماران قادر به تصمیم‌گیری مناسب در مورد نحوه درمان نخواهند بود.
بهبود تکنیک‌های تصویربرداری برای تشخیص زودهنگام و افزایش احتمال بهبودی نهایی در زنانی که به سرطان‌هایی مانند پستان، تخمدان، پوست و… مبتلا هستند، حیاتی است. سرطان تخمدان بیشتر از هر بدخیمی دستگاه تولیدمثلی دیگری در زنان باعث مرگ می‌شود. این بیماری نشانه‌های اولیه مبهمی دارد که باعث عدم تشخیص آن می‌شود. علاوه برآن علت دیگر، کوچک بودن تخمدان‌ها و قرارگیری آن‌ها در قسمت‌های عمقی حفره شکمی است. با وجود اینکه سرطان‌های پوست و تخمدان در زنان به میزان زیادی کشنده هستند، سرطان پستان شایع‌ترین سرطان در میان زنان ایالات متحده است. محققان تخمین می‌زنند که در سال ۲۰۱۷، مجموعا ۲۵۲۷۱۰ مورد جدید سرطان سینه تهاجمی و ۴۰۶۱۰ مورد مرگ ناشی از این بیماری وجود خواهد داشت. چون ابزارهای تشخیصی امروزه با خطا همراه هستند، بسیاری از بیماران در معرض خطر بر اساس سابقه خانوادگی، پس از انجام تست جهش در BRCA1 یا BRCA2 و یا فاکتورهای دیگر، جراحی‌های پیشگیرانه را انجام می‌دهند. این موضوع علت ۳ برابر شدن این جراحی‌ها خصوصا در زنان جوان است.
اولتراسوند، امروزه رایج‌ترین تکنیک تکنولوژی است که به کمک ماموگرام‌ها در تشخیص تومورهای خوش خیم و جامد موثر است. اما اولتراسوند به تنهایی، تصویر ناقصی از تومور را ارائه می‌دهند. به همین علت پزشکان معمولا از سایر روش‌های تصویربرداری و بیوپسی استفاده می‌کنند.
مقاله مرتبط: روش جدید در تصویربرداری از سلول با استفاده از فراصوت
هنگامی که بیمار شیمی درمانی را پس از این تست‌ها شروع میکند، اولتراسوند نمی‌تواند پاسخ تومور به درمان را ارزیابی کند. این تکنیک همچنین تنها آن دسته از تغییرات مورفولوژیکی را شناسایی میکند که مدت‌ها بعد از تغییرات طبیعی مراحل اولیه شیمی درمانی رخ می‌دهند. تشخیص تغییرات اولیه برای انکولوژیست‌ها حیاتی است. چون این تغییرات هستند که کارایی درمان و نیاز به تغییر آن و یا استفاده از روش‌هایی مانند جراحی را مشخص می‌کنند.
سرطان تخمدان مشابه سرطان سینه از عروق خونی بیشتری برای رشد خود استفاده میکند. از این سرطان معمولا به عنوان قاتل خاموش یاد می‌شود. چون عده‌ای از علائم آن به سوء‌هاضمه شباهت دارند و می‌توانند به آسانی اشتباه گرفته شوند. این سرطان ابتدا از طریق MRI، CT و FDG-PET تشخیص داده می‌شود. هزینه بالای این تست‌ها و قرار گرفتن بیمار در معرض میزان بالایی از تشعشع، از اشکالات این روش‌ها می‌باشد.
به منظور تشخیص درست شروع و شدت سرطان، پزشکان باید مجهز به ابزارهای تشخیصی مناسبی باشند که بتواند خوش خیمی و بدخیمی را به درستی شناسایی کند. مهندسی تکنیک‌های تصویربرداری مناسب‌تر می‌تواند جزئیات دقیق‌تری از تومورها را آشکار کرده و و به تشخیص نوع درمان موثر کمک کند. این روش‌ها درنهایت می‌توانند به بهبود سریع روش‌های درمانی خصوصا در سرطان های شایع مانند سرطان تخمدان و سینه منجر شوند.
در سال ۲۰۱۶، گروهی از مهندسان و پزشکان دانشگاه Washington شروع به تلاش برای یافتن نوعی تکنیک تصویربرداری کردند که بتواند جزئیات بیشتری از تومور را به دست آورد. این روش می‌تواند به زنان در تصمیم‌گیری برای انتخاب درمان مناسب در ابتدای شروع بیماری کمک کد. این فرایند حاصل ترکیب اولتراسوند با نوعی روش تصویربرداری نوری است که از مادون قرمز نزدیک استفاده میکند. مطالعات اولیه نشان داده‌اند که این تکنیک می‌تواند میزان پاسخ تومورهای بافت پستان به نوع خاصی از شیمی درمانی را پس از چند هفته از شروع درمان تعیین کند. این تکنیک از طریق بررسی میزان فعالیت عروقی و تغییرات بافتی اطلاعات گفته شده را به دست می‌آورد.
محققان روش مشابهی را در رابطه با سرطان تخمدان نیز به کار بردند. نور توسط تومور مورد نظر جذب و تغییرات دمایی اندکی ایجاد میکند. این تغییرات تبدیل به امواج صوتی شده و به عنوان مارکرهای تومور سرطانی ردیابی و تجزیه و تحلیل می‌شوند. این روش نه تنها ایمن‌تر است بلکه هزینه کمتری را نیز به بیمار تحمیل میکند.
این مطالعه در همان مراحل اولیه موثر بود. با استفاده از این تکنیک، در بافت تخمدانی بدخیم عروق فراوان با الگوهای توزیع منتشر و در بافت بدخیم عروق کمی مشاهده شد. با درک درست خطر و تشخیص مناسب، انتظار می‌رود که پزشکان و بیماران در مورد نیاز به انجام جراحی به تصمیم مناسبی برسند.
محققان و پزشکان در حال مطالعه و تلاش برای دستیابی به فناوری های تصویربرداری غیرتهاجمی هستند که زنان را در اخذ تصمیم های آگاهانه تر درباره جراحی و بهبود کیفیت زندگی توانمند میکند. اگر ما بتوانیم به یک روش تصویربرداری مناسب دست پیدا کنیم، خواهیم توانست آینده بهتری را برای عده زیادی از افراد تضمین کنیم.
