ترکیبی جدید در درمان سرطان تخمدان موثر واقع شده است
بدون توجه به وضعیت جهش در BRCA، استفاده ی بالینی از مهارکننده های BET در ترکیب با مهارکننده های PARP گسترش یافته است.
این مقاله در Cell Reports منتشر شده است.
محققان در مرکز winster در فیلادلفیا کشف کردند که ترکیب مهارکنندههای PARP با مهارکنندهی دیگر کوچک مولکول در درمان سرطان های تخمدان بدون جهش های ژنی BRCA1 و BRCA2 موثر بوده است. اخیرا استفاده از مهارکنندههای PARP در درمان سرطان تخمدان با جهش BRCA تایید شده است.
سرطان تخمدان کشندهترین بدخیمی در زمینه بیماریهای زنانه میباشد و گزینه های درمانی محدود هستند.جهش در ژن های BRCA1 و BRCA2، که در ترمیم آسیب DNA و حفظ ثبات مادهی ژنتیکی نقش دارند، رایج است و میتواند عامل ایجاد این نوع سرطان باشد.
سلول هایی که دچار نقص در این ژن ها هستند، دارای پروتئین های BRCA ناکارامد هستند و نمیتوانند آسیب DNA را به خوبی ترمیم کنند. در نتیجه، آنها مستعد ایجاد تغییرات ژنتیکی دیگری هستند که میتواند موجب ایجاد سرطان شود.
دکتر روگنگ زنگ، مدیر مرکز سرطان Winster، میگوید: با بلوکه کردن عضو دیگری از مسیر های ترمیم DNA، مهارکننده های PARP استراتژی موثری برای از بین بردن سلول های سرطانی با جهش BRCA هستند و اخیرا برای درمان سرطان تخمدان مورد تایید قرار گرفتهاند، ولی نحوه ی گسترش کارایی آنها در سرطان های با جهش BRCA پیشرفته هنوز کشف نشده است. ما به استراتژی موثری برای حساس کردن سرطان های تخمدان با جهش BRCA پیشرفته نسبت به مهارکنندههای PARP و گسترش اثرگذاری بالینی انها در گروه بزرگتری از بیماران دست یافتیم.
مقاله مرتبط: بهترین روش غربالگری سرطان تخمدان کدام است؟
مطالعات قبلی نشان دادهاند که در عدم حضور جهش های BRCA، مهار همزمان پروتئین های دیگر ترمیم کننده DNA، مانند WEE و TOPBP1، میتواند سلول های سرطانی را نسبت به مهار کننده های PARP حساس بکند. زنگ و همکارانش پی بردند که مهار فعالیت تنظیم کننده های نسخه برداری BRD4 با مهارکننده های کوچک مولکول باعث کاهش بیان ژن پروتئین های ترمیمکنندهی DNA، شامل WEE و TOPBP1، شد.
نکته ی مهم ان است که این مورد در نتیجهی افزایش حساسیت سلول های سرطان تخمدان با جهش پیشرفتهی BRCA نسبت به مهارکنندههای PARP بوجود آمد، به این ترتیب ترکیب دو مهارکننده توانست باعث نابودی سلول شود.
مهار BRD4، که از پروتئین های خانواده ی BET میباشد، موجب شد سلول هایی که دچار آسیب DNA ناشی از مهارکنندهی PARP بودند، بدون ترمیم آسیب وارد تقسیم سلولی شوند، بدین طریق در نهایت مرگ سلولی در نتیجهی فرایندی که فاجعهی میتوزی نامیده میشود، حاصل شد.
مقاله مرتبط: علائم سرطان تخمدان
تیم تحقیقاتی، ترکیب مهارکنندههای PARP و BET را در موجود زنده در مدل موشی سرطان تخمدان با BRCA1 و BRCA2 نرمال آزمایش کردند. در حالی که هیچ کدام از مهارکننده ها به تنهایی هیچ تاثیری بر رشد تومور نداشتند، ترکیب آن دو موجب کاهش چشمگیر در اندازهی تومور شدند بدون اینکه هیچ گونه مسمومیت تخمدانی ایجاد کنند.
دکتر سرگی کاراکاشو میگوید: استفادهی ترکیبی از این مهارکننده ها میتواند به طور بالقوه در گسترهی وسیعی از بدخیمی ها بدون توجه به وضعیت جهشی ژن های BRCA استفاده شود.