مصاحبه‌گر:
به عنوان سوال آخر؛ لرد راسل؛ تصور کنید این مصاحبه مانند طومار‌هایی در هزاران سال آینده بدست نوادگان بشر می افتد، فکر می‌کنید ارزشمندترین پیامی می‌توانید به آن‌ها، در مورد زندگی خود و آنچه از آن آموخته‌اید بدهید چیست؟
راسل:
من مایلم در پاسخ به دونکته اشاره کنم، یک نکته فکری و یک نکته اخلاقی.
پیام فکری من اینکه وقتی موضوعی را بررسی می‌کنید یا توجه شما به فلسفه ای جلب می‌شود تنها چیزی که باید از خودتان بپرسید این است که واقعیت‌ها و حقایق در این فلسفه‌ها چیست.
هیچ‌وقت به خودتان اجازه ندهید که آنچه را دوست دارید حقیقت داشته باشد یا آنچه را که فکر می‌کنید حقیقت بودنش برای بشر مفید است. شما را منحرف کند….فقط و تنها به اینکه واقعیت ها چه هستند فکر کنید. این پیام فکری را مایل بودم بگویم.اما مسئله اخلاقی که مایلم به آن اشاره کنم بسیار ساده است باید بگویم که عشق ورزیدن خردمندانه و تنفر ورزیدن ابلهانه است.
در این دنیائی که ما هر روز بیشتر و بیشتر به هم نزدیک می‌شویم باید بیاموزیم که یکدیگر را تحمل کنیم باید بیاموزیم تا با این واقعیت که دیگران ممکن است حرفهائی بزنند که به مزاج ما خوش نیاید باید کنار بیائیم. ما تنها میتوانیم دراین صورت باهم زندگی کنیم.
اگر قرار باشد با یکدیگر زندگی کنیم، نه اینکه با یکدیگر بمیریم آموختن این نوع بزرگ‌منشی و تحمل یکدیگر برای تداوم حیات بشر روی این کره مطلقا ضروری می‌باشد.
در پایان از شما دعوت می‌کنیم ویدئو این مصاحبه‌ی تاریخی را بار دیگر تماشا نمایید:
