تصاویری که‌ داروین را معروف کرد!

ارنست هکل دانشمند، فیلسوف، پزشک، پروفسور، زیست‌شناس و هنرمند قرن ۱۹ام بود. او بسیاری از اصطلاحات زیست‌شناسی مانند بوم‌شناسی، دودمان و سلول بنیادی را که امروزه استفاده می‌کنیم، ابداع کرده است. هکل به عنوان یک دانشمندِ هنرمند بسیار برجسته بود. او علاوه بر طراحی نمای سطحی، نمای دیگر جانور را نیز از طریق شکاف‌ها و حفره‌های اسکلتی، مشخص می‌کرد. نتیجه یک تصویر سه بعدی بود که در آن زمان به ندرت مشاهده می‌شد. علاوه بر آن، بسیاری از اشکال حیاتی که او رسم می‌کرد برای عموم مردم ناشناخته بود. در ادامه برخی از تصاویر برجسته‌ی هکل از کتاب «هنر و علم ارنست هکل» را مشاهده می‌کنید.

اطلس اسفنج‎های آهکی

۱۸۷۲، لوح ۶

هیچ دانشمند دیگری توانایی طراحی چنین کار هنری زیبایی را با به تصویر کشیدن دقیق ارگانیسم‌ها، نداشت. بسیاری از هم عصران هکل معتقد بودند او در سبک خود زیاده روی می‌کند، اما او به خوبی می‌دانست برای حمایت از علم طبیعت و نظریه‌ی تکامل مخاطبان بیشتری نیاز است. ترکیب دقت علمی با زیبایی طبیعی انعکاسی از فلسفه‌ی اوست: همه‌چیز در جهان هماهنگ است.

مونولوگی از کلاد^۱ مدوزا

۱۸۷۹، جلد اول، لوح ۱

هکل عروس‌های دریایی را طوری رسم کرده است که گویی در آب شناورند، با بازوهای رها و شاخک‌های ظریف. او در کنار رعایت ساختار و اندازه کلی موجود زنده، تلاش بسیاری برای ترسیم جذاب لوح‌هایش کرده است. با این حال مواردی که هکل بررسی کرده است خود زیبایی خارق‌العاده‌ای دارند. آیا چیزی زیباتر از طبیعت وجود دارد؟

مونولوگی از کلاد مدوزا

۱۸۸۱، جلد دوم، لوح ۱

به عنوان یک پروفسور او بین دانش‌آموزانش بسیار محبوبیت داشت، کسانی‌که بعدها خود پروفسور زیست‌شناسی شدند. آن‌ها هکل را به عنوان یک شخص محبوب توصیف می‌کردند. اما او به عنوان یک دانشمند دشمنانی نیز داشت، به خصوص در کلیسای کاتولیک.

تکامل لوله‌داران

۱۸۶۹، لوح ۳

اولین باری که هکل و چارلز داروین در سال ۱۸۶۶ ملاقات کردند، هکل ۳۲ ساله و داروین ۵۷ ساله بود. به دلیل واکنش‌های منفی به نظریه‌ی منشا تکامل گونه‌ها در آلمان، داروین اندکی مضطرب بود، بنابراین توماس هنری هاکسلی را به عنوان شخص سوم در ملاقات و حامی خودش دعوت کرد.

کیسه‌تنان

از کتاب «اشکال هنر در طبیعت»، ۱۸۹۹-۱۹۰۴، لوح ۸

اما پس از ملاقات داروین اعتراف کرد که تا به حال هیچ شخص روشنفکر و خون‌گرمی مانند هکل را ملاقات نکرده بود، همسر داروین نیز علاقه‌مند به ملاقات هکل بود. زبان انگلیسی هکل تعریف چندانی نداشت و گاهی اوقات کلمات اشتباهی را به کار می‌برد، بنابراین ملاقات آن‌ها بسیار سرگرم کننده بود.

گزارشی از لوله‌داران

جمع‌آوری شده توسط H.M.S. Challenger، ۱۸۸۸، لوح ۵۰

زمانی‌که داروین در سال ۱۸۵۱ بزرگترین دخترش را از دست داد، احساس کرد که وجودی به نام خدا حقیقت ندارد. این مساله مشکلات بسیاری را بین او و همسرش که فرد به شدت معتقدی بود، ایجاد کرد. هکل در سن ۲۹ سالگی همسرش را از دست داده بود بنابراین او نیز قبلا در این مورد شک داشت. این اتفاق موجب شد او اظهار کند که هیچ خدایی وجود ندارد و اگر خدایی وجود داشت این خدا طبیعت بود.

شعاعیان

از کتاب «اشکال هنر در طبیعت»، ۱۸۹۹-۱۹۰۴، لوح ۷۱

در کتاب اشکال هنر در طبیعت او برخی از موجودات میکروسکوپی را که ۲۰ تا ۳۰ سال قبل مشاهده کرده بود، دوباره به تصویر می‌کشد. این پروتوزئرها مثال بارزی از توانایی‌های هکل هستند.

قارچ‌های چتری

از کتاب «اشکال هنر در طبیعت»، ۱۸۹۹-۱۹۰۴، لوح ۶۳

هکل هیچگاه چیزی را که مشاهده نکرده بود ترسیم نمی‌کرد. تصاویر او تا حدی دقیق هستند که همچنان در کتاب‌های مرجع استفاده می‌شوند.

۱. هر کلاد شامل یک گونه‌ی نیایی و تمام تبارهای حاصل از آن است- بیولوژی کمپبل.