ویروسها فراوانترین و یکی از کم شناختهشدهترین وجودهای زیستی روی زمین هستند. ممکن است ویروسها حتی در فضا نیز وجود داشته باشند، اما تاکنون دانشمندان تقریبا هیچ مطالعهای در این باره انجام ندادهاند. پروفسور Ken Stedman و همکارانش از دانشگاه Portland State امیدوارند از طریق مقالهای که در مجلهی Astrobiology منتشر کردهاند، بتوانند دانشمندان را به مطالعه ویروسها در زمینهی اخترزیستشناسی (astrobiology) تشویق کنند.
ویروسها بخش کامل، فراوان اما غیرارزشمندی از زندگی روی زمین هستند. آنها هم از لحاظ ساختار و هم از لحاظ توالی ژنی بسیار متنوع هستند و نقش مهمی در چرخههای بیوشیمیایی و تکامل دارند. طبق گفتهی پروفسور Stedman بیش از یک قرن از کشف اولین ویروس میگذرد. با وارد شدن به دومین قرن ویروسشناسی، شاید وقت آن رسیده باشد که فراتر از سیارهی خودمان مطالعه کنیم.
با تخمین تقریبا ۱۰۳۱ ویریون تنها در اقیانوسها، ویریونها (فرم خارج سلولی ویروسها) فراوانترین اجزای زیستی روی زمین هستند. اینکه فراوانی ویریونها در اقیانوسهای فرازمینی و یا اقیانوسهای خاستگاهی زمین نیز صحت دارد یا نه همچنان یک سوال بدون پاسخ است. متاسفانه به دلیل کمبود علایم زیستی معتبر، شناسایی ویروسهای فرازمینی یا ویروسهای کهن یک چالش است.
مقاله مرتبط: نقش ویروسها در تکامل مغز انسان
محققان ادعا کردند NASA و دیگر آژانسهای فضایی باید در نمونههای مایع از قمرهای مشتری و زحل به دنبال ویروسها باشند، تکنولوژیای را برای شناسایی ویروسها در قطعات باستانی زمین و ماه ایجاد کنند و بررسی کنند که آیا ویروسهای زمین میتوانند در فضا زنده بمانند یا نه.
آنها توضیح دادند که اولویتهای کوتاه مدت مطالعات اخترزیستشناسی در آینده باید شامل موارد زیر باشد:
- اعتبارسنجی علایم زیستی ویروسها.
- درنظر گرفتن پژوهشهایی برای شناسایی ویروسها در ماموریتهایی که شامل جمعآوری نمونههای آب هستند.
- گنجاندن ویروسها در مدلهای اقیانوسهای باستانی و سیستمهای فرازمینی.
و در طولانی مدت، مطالعات اخترزیستشناسی باید شامل موارد زیر باشد:
- مطالعات بیشتر جهت بررسی زنده ماندن ویروسها در فضا.
- شناسایی ویژگیهای ویروسهای بینالمللی که فراوانی زیادی دارند.
- مطالعات وسیعتر در زمینهی نقش ویروسها منشا اولیه زندگی و تکامل.
- توسعهی بیشتر اخترزیستشناسی و اهمیت بیشتر به نقش ویروسها در اکوسیستم زمین.