در جهان باورنکردنی، اخترفیزیکدانان، سیارههای متعددی را در کهکشان دیگری کشف کردند، که به ترتیب حجم، کوچکترین آن هماندازه ماه و بزرگترینش هماندازه مشتری است.
پیدا کردن سیارات خارجی حتی در کهکشان راهی شیری کاری بسیار مشکل است. محققان دانشگاه Oklahoma این کار را مدیون استفاده هوشمندانه از میکرولنز گرانشیاند.
این تکنیک اولین بار توسط تئوری نسبیت عام انیشتین پیش بینی شد. از آن برای یافتن سیارات خارجی در کهکشان راهی استفاده شده است و تنها راه برای یافتن کوچکترین و دورترین سیارات با فاصله هزاران سال نوری از زمین است.
زمانی که یک سیاره به دور ستارهای میگردد، میدان گرانشی سیستم میتواند نور ستارهای که در دور دست قرار دارد را در پشت آن خم کند.
مقالات مرتبط: ستارهشناسان منظومهای شمسی با هفت سیارهی هماندازهی زمین کشف کردهاند
جریانهای غباری؛ عامل انتقال حیات بین سیارهها
تاکنون ۵۳ سیاره خارجی با استفاده از این متد در کهکشان راه شیری کشف شدهاست. برای یافتن سیاراتی با فاصله دورتر، چیزی قدرتمندتر از یک سیاره تنها مورد نیاز است.
Xinyu Dai و Eduardo Guerras منجمان دانشگاه اوکلاهما یک کوازار (دور اختر) با فاصله ۶بیلیون سال نوری به نام RZ J1131-1231 که که یکی از بهترین کوازارهای گرانشی در آسمان است را مورد مطالعه قرار دادند.
میدان گرانشی یک کهکشان با فاصله ۳.۸ بیلیون سال نوری بین ما و کوازاری که نور را خم میکند، به حالتی است که چهار تصویر از کوازار ایجاد میکند. این تصاویر از سیاهچالهای فوقالعاده حجیم است که در نور X-Ray به دلیل گرمای شدید دیسک تکینگی آن بسیار درخشان است .
محققان با استفاده از اطلاعات رصدخانه X-ray چاندرا ناسا به این نتیجه رسیدند؛ جابجایی انرژی خطی ویژه در نور کوازار وجود دارد که تنها توسط سیاراتی از کهکشان که نور کوازار را لنز میکنند قابل توجیه است.
درنهایت معلوم شد حدود ۲۰۰۰ سیاره ناشناس با تودههایی بین ماه و مشتری در بین ستارگان کهکشان قرار دارد.
به گفته Dai:
ما به خاطر این کشف بسیار هیجان زدهایم، چون اولین بار است که کسی سیارهای خارج از کهکشان خودمان کشف میکند.
البته ما سیارهها را به طور مستقیم ندیدهایم و بعید به نظر میرسد که شخص زندهای باشد که آن را دیده باشد.
البته عقل سلیم حکم میکند سیاراتی خارج از کهکشان ما وجود داشته باشد، اما شواهد همیشه خوب بودهاند.
Guerras:
این یک مثال از عملکرد قوی تکنیکهای تجزیه و تحلیل میکرولنزینگ خارج کهکشانی میتواند باشد. این کهکشان ۳.۸ میلیارد سال نوری با ما فاصله دارد و هیچ شانسی برای مشاهده مستقیم آن حتی با بهترین تلسکوپهایی که در سناریوهای علمی تخیلی به تصویر میکشند هم وجود ندارد. با این حال ما قادر به مطالعه آنها هستیم، میتوانیم آنها را به نمایش بگذاریم و حتی نظریاتی درباره آنها داریم. این علم بسیار جذاب است.