ممکن است شنیده باشید که رسانههای اجتماعی باعث میشوند که شما “در زندگی واقعی” کمتر فعال باشید. با این حال، اگر این مقاله در صفحهی توییتر شما ظاهر شد – در حالی که شما در حال مرور آن هستید و در عین حال توسط افرادی که کمتر از صفحه نمایش برایتان جالب توجه هستند، احاطه شده اید، نگران نباشید؛ یک مطالعهی جدید، این نگرانیها را برطرف میکند.
آیا صرف وقت در رسانههای اجتماعی بر زندگی اجتماعی شما تاثیر میگذارد؟
در حقیقت، دو مطالعهی جدید وجود دارد که هر دو توسط Jeffrey Hall ، استاد دانشکدهی مطالعهی ارتباطات در دانشگاه Kansas در Lawrence رهبری میشوند، که “نظریه جابهجایی اجتماعی” را رد میکنند.
تئوری جابهجایی اجتماعی اساسا بیان میکند که هر چه زمان بیشتری در دنیای رسانههای اجتماعی صرف کنید، احتمالا زمان کمتری برای اجتماعی شدن با مردم در دنیای واقعی صرف خواهید کرد.
این امر هم در مورد استفادهی غیرفعالانه از رسانههای اجتماعی (مانند مرور بدون برنامه در یک مهمانی خانگی) و هم در مورد تعامل فعال (مانند زندگی برای دایرهی سبز کوچکی که در کنار نام دوستان فیس بوک شما ظاهر میشود) صادق است.
تئوری جابهجایی اجتماعی همچنین بیان میکند که چنین کاهش تعامل اجتماعیای شما را ناراحت میکند – یا اگر از زبان علمی استفاده کنیم “منجر به کاهش رفاه شما میشود”.
بنابراین، Hall و تیم او این ایدهها را آزمایش کرده و یافتههای خود را در مجله Information، Communication & Society منتشر کردند.
دو مطالعه، یک نتیجه گیری
در “مطالعه ۱″، Hall و همکارانش از دادههای جمع آوری شده از مطالعهی جوانان آمریکایی در سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ استفاده کردند.
آنها تحقیق کردند که آیا میان استفاده از رسانههای اجتماعی و ارتباط “مستقیم”، که به عنوان خروج از خانه ، ارتباط با دوستان، صحبت کردن با تلفن یا شرکت در هر نوع فعالیت گروهی، تعریف میشود؛ ارتباطی وجود دارد یا خیر.
همان طور که Hall توضیح میدهد، کسانی که مورد بررسی قرار گرفتند مربوط به نسل به اصطلاح X هستند و “سوالات در مورد استفاده از رسانههای اجتماعی درست زمانی پرسیده شده که فیس بوک بیشترین میزان تغییرات خود را به تصویب رساند، و اصلیترین آداپتورها در آن دوره Gen Xerها بودند.”
او اضافه میکند که “جالب این است که در زمان همگام سازی بسیار سریع رسانههای اجتماعی و تغییرات بسیار قدرتمند در نحوهی استفاده از آنها، شما کاهش ناگهانی در ارتباط مستقیم اجتماعی مردم نمیبینید.”
“اگر نظریهی جابهجایی اجتماعی صحیح باشد، مردم باید کمتر از خانه بیرون بیایند و کمتر با هم تماس داشته باشند اما این گونه نبود.”
در “مطالعه ۲″، این گروه از ۱۱۶ نفر در مورد استفاده از رسانههای اجتماعی و ارتباط مستقیم سوال کردند. این کار به مدت ۵ روز و هر روز ۵ بار انجام شد. در این جا، یافتههای مطالعهی قبلی تایید شد.
Hall میگوید: “کاربران رسانههای اجتماعی دچار جابهجایی اجتماعی نیستند و اگر در طول روز از رسانههای اجتماعی استفاده کنند بعدا دچار احساس تنهایی نمیشوند. “