برای افراد مسن، دهان خشک می تواند یک عارضه‌ی جانبی از داروهای تجویزی باشد.
داشتن دهان خشک به این معنی است که شما به اندازه کافی بزاق نخواهید داشت، یا دهان شما به اندازه‌ی کافی مرطوب نخواهد بود.
این وضعیت می‌تواند به مشکلات جویدن، خوردن، بلعیدن و حتی صحبت کردن منجر شود. علاوه بر این، دهان خشک خطر ابتلا به پوسیدگی دندان و عفونت دهان را افزایش می‌دهد.
با این وجود، ما در مورد ارتباط بین داروها و خشکی دهان در افراد مسن نمی دانیم.
به تازگی، محققان ۵۲ مطالعه مرتبط را برای کسب اطلاعات بیشتر مورد بررسی قرار دادند. تحقیقات آنها در مجله انجمن ژنتیک آمریکا منتشر شد.
مطالعات
محققان گزارش دادند که تعدادی از داروهای مرتبط با دهان خشک وجود دارد.
این شامل داروهایی است که برای درمان بی اختیاری ادرار، افسردگی، بی خوابی و اضطراب و همچنین دیورتیک های مورد استفاده برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود.
در واقع، داروهای مورد استفاده برای درمان بی‌اختیاری ادرار تقریبا شش برابر احتمال ابتلای دهان به خشک را نسبت به دارونما افزایش می‌دادند.
پلاسبو یک درمان قرص “قند” یا “ساختگی” است که در مطالعات انجام شده برای مقایسه اثرات یک درمان واقعی در مقایسه با هیچ درمان در همه داده شده است.
محققان پیشنهاد کرده‌اند که ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی باید به طور منظم تمامی داروها را بررسی کنند تا عوارض جانبی بالقوه را شناسایی کنند و در صورت لزوم مقدار دوز یا دارو را تغییر دهند.
