بررسی‌های جدید نشان می‌دهد، احساس همدلی زاده نمی‌شود بلکه توسط محیط نهادینه می‌شود. بزرگ‌ترین بررسی ژنومی مبتنی بر بررسی همدلی عنوان می‌کند، تنها ۱۰ درصد احساس دل‌سوزی و درک احساسات دیگران بستگی به ژن‌ها دارد. این بدان معنا است که بخش عمده‌ای از توانایی شخص در درک و پاسخ به احساسات دیگران، به محیط و عوامل اجتماعی وابسته است. هم‌چنین محققین دانشگاه کمبریج عنوان کردند در مطالعات پیشین عنوان می‌شد که زن‌ها احساساتی‌تر از مردان هستند، اما هیچ پایه‌ی ژنومی برای این ادعا یافت نشده است. هم‌چنین اختلافات ژنومی مربوط به احساس همدلی، خطر بروز اوتیسم را افزایش می‌دهد. وارون واریر Varun Warrier دانشجوی دکتری دانشگاه کمبریج می‌گوید:
این قدمی کوچک اما مهم در جهت فهمیدن نقش ژن‌ها در احساسات است. اما باید به خاطر داشته باشیم یک دهم از تفاوت‌های مرتبط با احساسات مربوط به ژنتیک است؛ بنابراین درک دیگر فاکتور‌های غیر ژنتیکی مرتبط با ۹۰ درصد باقی، بسیار مهم خواهد بود.
گروه تحقیقاتی دانشگاه کمبریج با شرکت ۲۳andMe برای این بررسی همکاری کردند. آن‌ها از ۴۶۰۰۰ نفر نمونه ژنتیکی تهیه کرده و برای اندازه‌گیری میزان همدلی “EQ; Empathy Quotion”، پرسش‌نامه‌ای برای تکمیل به آن‌ها داده شد. سپس داده‌های ژنتیکی را برای پیدا کردن ارتباط وراثت با همدلی با امتیازات EQ مقایسه کردند. پروفسور توماس بورگرون Thomas Bourgeron اضافه کرد:
این مطالعه، نقش ژن‌ها در همدلی را آشکار می‌کند؛ اما ما هنوز ژن‌های دخیل اصلی را شناسایی نکرده‌ایم.
قدم بعدی، جمع‌آوری هر چه بیشتر نمونه، برای افزایش یافته‌ها و مشخص کردن روند بیولوژیکی دقیق مرتبط با تفاوت‌های فردی احساسات خواهد بود. این یافته‌ها در درک هر چه بهتر مبتلایان به اوتیسم کمک‌کننده خواهد بود.
این مطالعه در ژورنال Translational Psychiatry به انتشار رسیده است.
مقاله‌ی مرتبط:
