عادت‌های مربوط به دستگاه تلفن همراه، با نیاز یک انسان سالم به اجتماعی شدن ارتباط داشته و ریشه در تکامل او دارد.
مطالعه‌ی جدیدی در مورد استفاده‌ی ناکارآمد از تکنولوژی‌های هوشمند، نشان می‌دهد که کارکردهایی از گوشی‌های هوشمند که بیشتر اعتیاد آورند، همگی در یک موضوع مشترک هستند: آن‌ها به تمایل انسان برای برقراری ارتباط با دیگران اشاره می‌کنند. یافته‌های منتشر شده درFrontiers in Psychology نشان می‌دهد که اعتیاد به گوشی‌های هوشمند می تواند به معنی بیش از حد اجتماعی بودن باشد، نه اجتماعی نبودن.
پروفسور Samuel Veissière، از گروه روانپزشکی در دانشگاه McGill، کانادا، می‌گوید: “این موضوع برای مردم بسیار وحشت‌آور است. ما در حال تلاش برای ارائه‌ی برخی اخبار خوب هستیم تا نشان دهیم که این میل ما برای تعامل با انسان‌هاست که اعتیاد آور است و راه حل‌های نسبتا ساده‌ای برای مقابله با این مسئله وجود دارد.”
همه‌ی ما افرادی را می‌شناسیم که به نظر نمی رسد بتوانند بیش از چند دقیقه بدون صفحه‌ی نمایش روشن گوشی خود زندگی کنند؛ افرادی که به طور مداوم در حال ارسال پیام کوتاه و چک کردن وضعیت دوستان خود در رسانه‌های اجتماعی هستند.
این‌ها نمونه‌هایی از رفتارهایی هستند که بسیاری از مردم به عنوان رفتاری غیراجتماعی تلقی می‌کنند، که به وسیله اعتیاد به گوشی‌های هوشمند به وجود آمده است. این موضوع پدیده‌ای است که در چند ماه گذشته توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است و سرمایه گذاران و مصرف کنندگان را به تقاضای غول‌های تکنولوژیکی برای حل این مشکل هدایت می‌کند.
اما اگر به این موضوع با دید اشتباه نگاه کرده باشیم چه؟ آیا اعتیاد به گوشی‌های هوشمند می‌تواند به معنی بیش از حد اجتماعی بودن باشد، نه ضد اجتماعی بودن؟
پروفسور Veissière، انسان شناسی که تکامل شناخت و فرهنگ را مطالعه می‌کند، توضیح می‌دهد که تمایل به تماشا و نظارت بر دیگران – همچنین دیده شدن و مورد توجه قرار گرفتن توسط دیگران – عمیقا در گذشته‌ی تکاملی ما ریشه دارد. انسان‌ها به گونه‌ای منحصر به فرد از نظر اجتماعی تکامل یافته اند و نیاز به ارتباط مستمر با دیگران دارند تا راهنمای عمل برای رفتار فرهنگی مناسب را بیابند. این همچنین راهی برای پیدا کردن معنی، اهداف و حس هویت است.
پروفسور Veissière، همراه با Moriah Stendel، از گروه روانپزشکی McGill، ادبیات جاری در مورد استفاده‌ی ناکارآمد از فناوری‌های هوشمند را از طریق یک لنز تکاملی بررسی کرد. محققان دریافتند که کارکردهایی از گوشی‌های هوشمند که بیشتر اعتیاد آور هستند، در یک موضوع مشترکند: آن‌ها به تمایل انسان برای برقراری ارتباط با دیگران اشاره می‌کنند.
تمایلات سالم می‌توانند تبدیل به اعتیاد ناسالم شوند
با وجود این که گوشی‌های هوشمند بخش بزرگی از نیاز انسان سالم به اجنماعی بودن را پاسخ می‌دهند، پروفسور Veissière نیز موافق است که سرعت و گستردگی بیش از حد ارتباط، سیستم پاداش مغزی را به سوی پرکاری هدایت می کند، که می تواند منجر به اعتیاد ناسالم شود.
در محیط‌های غیرصنعتی که در آن غذا فراوان و به آسانی در دسترس است، میل ما به چربی و قند که مربوط به فشارهای تکاملی گذشته است، به راحتی می‌تواند به سیری ناپذیری و چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی (…) منجر شود. نویسندگان در مقاله‌ی خود نوشتند:” نیازها و پاداش‌های اجتماعی [استفاده از گوشی‌های هوشمند به عنوان وسیله‌ای برای ارتباط] می‌تواند به طور مشابه به سمت اعتیاد ناسالم منحرف شود. “
خاموش کردن اعلان‌ها و تنظیم زمان مناسب برای چک کردن تلفن همراه می‌تواند نقش مهمی در به دست آوردن کنترل در اعتیاد به گوشی‌های هوشمند ایفا کند. تحقیقات نشان می‌دهد که خط مشی‌های کاری “که ایمیل‌های شبانه و آخر هفته را ممنوع می‌کند” نیز بسیار مهم هستند.
پروفسور Veissière می‌گوید: “به جای این که شروع به تنظیم شرکت‌های فن آوری یا استفاده از این دستگاه‌ها کنیم، باید گفتگوهایی در مورد راه‌های مناسب استفاده از تلفن‌های هوشمند آغاز کنیم. والدین و معلمان باید از این مهم آگاه باشند.”
