طبق یک بررسی جدید که بر روی گوسفندان انجام شد، محققان رگهایی طراحی کردهاند که میتوانند پس از کاشته شدن رشد کنند.
این رگهای خونی ساخته شده بودند تا جایگزین رگهایی شوند که به طور عادی خون را از قلب گوسفند به شش آن میبرد. طبق گفته پژوهشگران، نتایج این آزمایش شاید روزی کمک کند تا رگهایی بسازیم که بتوانند از ضرورت عملهای متعدد در کودکان مبتلا به بیماریهای قلبی جلوگیری کند، با وجود اینکه تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا این رگها در انسان نیز میتوانند کاشته شوند یا نه.
رابرت ترانکیلو میگوید:
کودکانی که بیماری قلبی مشخصی دارند احتمالا عملهای جراحی نیاز دارند تا رگهای پیوند دهنده قلب به ششها را جایگزین کنند. اما رگهای ساخته شدهای که هم اکنون در این عملهای جراحی استفاده میشود از مادهای ساخته شدهاند که با رشد کودک نمیتوانند رشد کنند. هیچ مادهای وجود ندارد که همراه با فرد رشد کند.
در نتیجه، این کودکان شاید لازم باشد ۵ تا ۷ عمل جراحی را از سر بگذرانند، فقط برای اینکه جانشینهایی جدید و بزرگتر برای رگها دریافت کنند.
در مطالعهی جدید، محققان میخواستند این مشکل را هدف قرار دهند و مادهای بسازند که قابلیت رشد داشته باشد و اینکه بتواند نیاز این کودکان برای عملهای متعدد را برطرف کند.
برای طراحی رگهای خونی مصنوعی، پژوهشگران ابتدا سلولهای پوست گوسفند را در لولهای مخصوص قرار دادند، و سپس مواد مغذی را به مایع اطراف سلول تزریق کردند تا به سلولها اجازه رشد بدهند. سرانجام، سلولها صفحهای تشکیل دادند که شکل لوله را گرفت. تزریق باعث شد سلولها پروتئینها را در اطراف خود ذخیره کنند. این پروتئین ها نهایتاً یه عنوان بلوک برای رگها استفاده میشوند.
سپس، آنها سلولها را بیرون ریختند و همه چیز باقیمانده یک داربست پروتئینی با شکل لوله بود. محققان امیدوار بودند اگر آنها سلولها را بیرون بریزند، پیوندهای رگ خونی به عنوان بدن بیگانه تلقی نمیشود و بوسیله سیستم ایمنی گیرندهها پس زده نخواهد شد.
بعد، آنها پیوندهای رگهای خونی را در ۳ گوسفندِ ۵ هفتهای برای جایگزین کردن رگهای پیونددهنده قلب و شش، قرار دادند. آنها دریافتند که داربستهای پروتئینی بوسیله سلولهای خود گوسفندها بعد از عمل پیوند شناخته شدند، و با رشد گوسفندها، آنها هم نمو پیدا میکردند.
محققان تا زمانی که گوسفندها تقریبا یکساله شدند و ۴ یا ۵ برابر بزرگتر از زمانی بودند که رگهایشان پیوند زده شده بود، آنها را زیر نظر داشتند. طبق تحقیق، گوسفندان هیچ عارضهی منفی از این پیوند تجربه نکردند.
همچنین در آن زمان، پژوهشگران رگهای خونی پیوندشده را از گوسفندان برداشتند و ویژگیهای آنها را بررسی کردند. آنها فهمیدند که این رگها از لولههای کوچک به ساختارهای بزرگتر تبدیل شدهاند که تقریبا ۵۰% درازتر و عریضتر از طول و عرض اصلیشان بودند، و همانند عروق خونی معمولی در گوسفندان مسن تر کار میکردند.