افراد خلاق نورون‌های منسجم‌تری دارند!
بیشتر تفاوت ها در لوب پیشین مغز که مسئول فرایندهای شناختی از قبیل تصمیم گیری، برنامه ریزی برای آینده و تکلم میباشد یافت شده است. محققان دانشگاه دوک و دانشگاه پادووا در ایتالیا، MRI داوطلبان جوان دانشجو را بررسی کرده و با استفاده از روش عکس برداری DTI آنها را پردازش کردند. این روش آنها را قادر میسازد که ۶۸ ناحیه مختلف مغز را بررسی نمایند.
ماده سفید در مغز در زیر ماده خاکستری قرار دارد و میلیاردها نورون را به یکدیگر متصل کرده و سیگنال های الکتریکی را بین آنها منتقل میکند. در این مطالعه از دانشجویان داوطلب درخواست شد که کارهایی را به منظور تعیین سطح خلاقیت آنها انجام دهند که این کارها شامل یافتن چندین جواب برای یک سوال، کشیدن اشکال هندسی مختلف و لیست کردن دستاوردها در زمینه های خلاقانه مانند موسیقی، رقص و نگارش میشد.
با کنار هم گذاشتن اسکن های MRI و میزان سطح خلاقیت داوطلبان، محققان دریافتند ۱۵ درصد برتر در خلاقیت (۱۹ مورد) ارتباط نورونی بسیار بیشتری نسبت به ۱۵ درصد کم خلاقیت داوطلبان داشتند. محققان گمان میبرند یافته های آنها روزی متخصصان را در تعیین و پیش بینی خلاقیت های ذاتی یک فرد و یا تشخیص بیماری های مغزی در کهنسالان کمک کند.
دیوید دانسون آمارشناس دانشگاه دوک میگوید: «شاید با اسکن مغز یک شخص، بتوان گفت که نقطه قوت آن شخص در چه زمینه ای میباشد.» ما باید این نکته را در نظر داشته باشیم که میزان افراد شرکت داده شده در آزمایش بسیار پایین است بنابراین رابطه بین ارتباط بیشتر نورونی و سطوح بالاتری از خلاقیت نیاز به آزمایشی در مقیاس بسیار بزرگتر دارد. اما این یافته ها را میتوان به عنوان شواهدی بر اهمیت موضوع کانکتومیکس – حوزه ای رو به رشد در علوم نورونی که توجه آن به بخش های مختلف مغز و ارتباط بین آنها میباشد – به حساب آورد.
مغز که اندامی وسیع و بسیار پیچیده و همچنین متغیر بین افراد مختلف می باشد، ریاضیدانان را مشتاق به یافتن الگوهای نهان در میان انبوه داده های مغز انسان کرده است. محققان در گزارش تحقیق خود آوردند: « اخیرا این مساله بسیار مورد توجه قرار گرفته است که مطالعه و بررسی فعالیت بخش های مختلف مغز بصورت مجزا کاری کاملا ساده لوحانه محسوب میشود. بلکه مطالعه ساختار کلی مدارهای نورونی در مغز میتواند بسیار مفیدتر واقع شود.»
قدم بعدی برای گروه تحقیقاتی بررسی رابطه بین ارتباطات (نورونی)مغز و میزان بهره هوشی(IQ) میباشد و یافتن رویکرد محاسباتی آنها نیز میتواند در شناسایی علائم اولیه آلزایمر و دیگر بیماری های اعصاب کمک شایانی بکند. حوزه کانکتومیکس در حال برداشتن قدم های اولیه خود میباشد اما ما مشتاق فهمیدن این مسئله هستیم که ارمغان این نوع از بررسی مغز در آینده برای ما چه چیزی میتواند باشد. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Bayesian Analysis منتشر شده است.
