رشتههای بزرگ DNA و RNA توسط علامتهایی شیمیایی ردیابی میشوند که به شناخت دستورات ژنتیکی کمک میکنند.
فراوانترین علامت RNA با نام N6-methyladenosine شناخته شده و برای بررسی بسیاری از واکنشهای فیزیولوژیکی، مانند استرس، بارداری و سرطان استفاده میشوند. اما این علامت برای بررسی بیماریهای عفونی مانند ایدز، هپاتیت و آنفولانزا کمتر مورد استفاده قرار گرفته.
تحقیق انجامگرفته در دانشگاه دوک، بر روی ویروس هپاتیت C تمرکز داشت. همچنین این علامت در غشای ویروسهای دیگری همچون زیکا، وست نایل و تب زرد مشاهده شد. در هپاتیت C این علامت اجازه عفونت به سلول را میدهد. اما در ویروسهای دیگر طرح های دیگری از این علامت دیده شده، که نشان میدهد این علامت در ویروسهای مختلف موجب فرآیندهای مختلفی میشود.
دههها پیش دانشمندان به این نکته پیبردند که RNA معمولاً با گروههای دیگری همچون متیل، استیل و فسفریل تزئین شدهاست. اما بدون دانستن چگونگی جایگیری این گروهها در مولکول DNA نمیدانستند که این گروهها نقش کابردی هم دارند یا فقط نقش تزیینی دارند. در پنج سال اخیر پیشرفتهای تکنولوژی به محققین اجازه داده تا نقش N6-methyladenosine را در بیولوژی شناسایی کنند. اخیراً دانشمندان فهمیدهاند که این مولکول بقای HIV را افزایش میدهد.
در بررسی جایگاه N6-methyladenosine در ۱۹ ناحیه HIV پیدا شد. محققین با ایجاد جهش گروههای این ۱۹ ناحیه را غیرفعال کردند و بررسی سیکل ویروس در سلول پرداختند. آنها پی بردند که N6-methyladenosine سرعت سیکل ویروس را کم میکند! چرا که اندام هدف هپاتیت کبد است و این گروهها با کاهش سرعت از نابودی زودرس ارگان هدف جلوگیری میکنند.
بعد از بررسی اثر N6-methyladenosine در ویروس هپاتیت، محققین جایگیری این گروه را در ویروسهای مشابهی همچون زیکا، وست نایل و تب زرد بررسی کردند. یکی از نتایجی که از این بررسی حاصل میشود، این است که این گروهها چرخهی ویروس زیکا را تنظیم میکنند. همچنین جایگیری N6-methyladenosine در رشتههای مختلف زیکا متفاوت است. رشتهی آفریقایی یک نوع طرح دارد و با رشتهی پورتوریکایی متفاوت است. دلیل این اتفاق هنوز معلوم نشدهاست، ولی میتوان گفت که این طرحهای مختلف دارای تنظیمهای متفاوتی نیز هستند.