ویروس‌ها برای بقا و تولیدمثل از ابزار سلول استفاده کرده و اکثر مواقع منجر به آسیب سلول می‌شوند. محققین دانشگاه کالیفرنیا کشف کرده‌اند که برای سیتومگالوویروس، این پروسه متکی به پروتئینی به نام CPEB1 است. CPEB1 یکی از صدها پروتئین متصل به RNA ژنوم انسان و برای پایداری تکثیر سیتومگالوویروس لازم است.
سیتومگالوویروس ویروسیست که بیش از نصف افراد بالای ۴۰ سال را آلوده کرده و تا پایان عمر باقی می‌ماند. بیشتر افراد مبتلا از آن بی‌خبرند چرا که به ندرت منجر به بروز علائم می‌شود. به هر حال سیتومگالوویروس مشکلات شدیدی برای کسانی که سیستم ایمنی آن‌ها دچار مشکل شده ایجاد می‌کنند. تاکنون هیچ درمان یا واکسنی برای این ویروس کشف نشده.
در سلول‌های انسان، RNA ماده ژنتیکی حامل دستورات از DNA به سیتوپلاسم سلول است. CPEB1 یکی از پروتئین‌های انسان است که به RNA هایی که قرار است به پروتئین ترجمه شوند متصل می‌شود.
تیم تحقیقاتی متوجه شد که CPEB1 به شدت در سلول‌های آلوده به سیتومگالوویروس به شدت افزایش پیدا می‌کند. آن‌ها همچنین با کمک تکنولوژی ژنومی توانستند بفهمند که افزایش CPEB1 در سلول‌های آلوده به ویروس منجر به اختلال در ترجمه ژنوم انسان می‌شود. همچنین CPEB1 برای ترجمه صحیح RNA ویروس لازم است. بدون این پروتئین، RNA ویروس به خوبی بالغ نشده و ویروس ضعیف می‌شود. تیم تحقیقاتی با سرکوب CPEB1 در سلول، این تغییرات سلولی را برگرداندند و تکثیر ویروس را کاهش دادند.
قبلا مشاهده شده بود که CPEB1 نقش مهم در توسعه و عملکرد سیستم عصبی بازی می‌کند، اما نقش آن در تکثیر ویروس غیرمنتظره بود. این کشف ممکن است به ساخت اولین درمان برای این ویرس منجر شود. قدم بعدی تیم تحقیقاتی بررسی نقش دیگر پروتئین‌های متصل به RNA در دیگر بیماری‌های ویروسی است.
