افزایش قدرت “سیستم حذفی” بدن می‌تواند آسیب‌های مرتبط با پیری ارگان‌ها را دفع کند و توانسته باعث افزایش طول عمر ۱۰ درصدی در موش‌ها شود.
با افزایش سن، بافت‌های بدن ما شروع به انباشت آسیب می‌کنند. در زمان جوانی، به نظر می‌آید سیستم حذفی سرپای بدن، مسئولیت‌پذیر است و DNA و سلول‌هایی را که یک جای کارشان می‌لنگد، نابود می‌کند. ولی با بالا رفتن سن، به نظر می‌آید این سیستم (اتوفاژی) کند می‌شود.
برای پی بردن به این که آیا افزایش عملکرد سیستم حذفی می‌تواند روند پیری را کند کند یا خیر، بت لوین (Beth Levine) در مرکز پزشکی UT Southwestern تگزاس و همکارانش به موش‌هایی رجوع کردند که جهش ژنتیکی در آن‌ها باعث افزایش اتوفاژی در قلب، کبد، عضله و مغز می‌شود. یافته‌های آن‌ها حاکی از این است که این موش‌ها، سه ماه بیشتر عمر می‌کنند.
شاید زیاد به نظر نیاید، ولی در موش، یعنی افزایش ۱۰ درصدی عمر.
بیشتر بخوانید: سلول‌های زامبی؛ راز جاودانگی در نابودی سلول‌های نامیراست
به دنبال دارو
وقتی محققان اندام‌های این جانوران را بررسی نمودند، علائم پیری کمتری پیدا کردند. قلب و کبد موش‌های جهش دار بافت زخم (اسکار) کمتری داشت، و این موش‌ها، سرطان‌های مرتبط با پیری کمتری نشان دادند. مطالعات پیشین، به این نتیجه رسیده است که همین جهش، باعث حفاظت در برابر آلزایمر و تقویت حافظه می‌گردد.
لوین باور دارد که شاید پروسه‌ی مشابهی با گرسنگی و ورزش کردن اتفاق بیافتد که به نظر می‌آید هر دو، حداقل در بعضی از مطالعات جانوری، باعث افزایش طول عمر می‌شوند.
محققان امیدوارند بتوانند دارویی را توسعه دهند که اتوفاژی را بدون خطر در انسان‌ها افزایش دهد. لوین می‌گوید ترکیبات ابتدایی مناسب برای این کار را، هم‌اکنون در اختیار دارد. اولین کارآزمایی‌های چنین ترکیباتی، شامل افرادی خواهد بود که در خطر بالایی برای ابتلا به اختلالات مرتبط با افزایش سن، مثل هانتینگتون، آلزایمر یا بیماری کبدی قرار دارند.
