هیچ کسی هرگز برای شنیدن این خبر که فرزندش بیماری مرگ‌آوری دارد آماده نیست. برای اغلب والدین چند هفته‌ی اول تیره و تار است. پس از اینکه یک کودک مبتلا به سرطان تشخیص داده می‌شود، چیزهای زیادی وجود دارد که والدین باید آن را مدیریت کنند بنابراین چند هفته‌ی اول می‌تواند کمرشکن باشد. در این مقاله چندین توصیه، پیشنهاد و منبع برای کمک به والدین برای کنار آمدن با این قضیه در چند هفته‌ی بعد از تشخیص را معرفی می‌کنیم.
واکنش‌های معمول پس از شنیدن خبر تشخیص سرطان
اگر کودک شما مبتلا به سرطان تشخیص داده شود، هیچ احساسی را نمی‌توان درست یا غلط نامید. بعضی از والدین با باور این قضیه مشکل دارند. برخی دیگر گریه می‌کنند و برخی والدین هم بر تصمیم‌گیری روش درمان تمرکز می‌کنند. تمام این واکنش‌ها طبیعی هستند و نمی‌تان به هیچ یک ایرادی وارد کرد. بعضی از رایج‌ترین این واکنش‌ها عبارتند از:
- شوکه شدن
- انکار
- ترس
- اضطراب
- احساس گناه
- غمگینی
- افسردگی
- خشم
- شکنندگی
چگونه می‌توان با این احساسات و استرس کنار آمد؟
- بهره‌گیری از حمایت‌های مددکاران اجتماعی، مشاوران، پرستاران، روانشناسان و پزشکان.
- تکیه بر اعضای خانواده یا دوستان، صحبت کردن با آن‌ها و یا اجازه دادن به آن‌ها برای کمک به نیازهای روزمره.
- استفاده یا یادگیری راهبردهایی برای کاهش اضطراب یا تنش مانند ورزش، گوش دادن به موسیقی یا دنبال کردن یک مجله.
- تقویت باورهای مذهبی و روحی و صحبت با روحانیون.
- با اعضای تیم درمان سرطان در مورد ترس و اضطرابتان صحبت کنید.
- مراقبت از خود: درست غذا خوردن، استراحت و تفریح کردن.
- کنترل تصمیمات مربوط به فرزندتان در حد امکان.
- ابراز خشم از راه درست مانند پیدا کردن فضایی خصوصی برای تخلیه احساسات با فریاد یاگریه.
- صحبت کردن با والدین دیگر کودکان مبتلا به سرطان.
- یادگیری نحوه‌ی مراقبت از فرزند و پاسخ به تمام سوالات آن‌ها.
- دانستن اینکه شما هیچ نقشی در بیمار شدن او نداشته‌اید و خود را گناهکار ندانید.
یادگیری در مورد درمان
هنگامی که کودکی سرطان دارد، درک برنامه‌ی درمان و تاثیر بالقوه‌ی آن بر زندگی روزمره کودک و خانواده، به والدین کمک می‌کند تا با راحتر با این مسئله کنار بیایند و شروع به برنامه‌ریزی برای آینده کنند.
در همان زمانی که والدین در حال تلاش برای کنترل استرس و شوک خود هستند، باید اطلاعات زیادی در مورد سرطان فرزندشان، گزینه‌های درمان و آنچه اتفاق خواهد افتاد، دریافت کنند. بسیاری از والدین هنگامی که این اطلاعات را دریافت می‌کنند شوکه می‌شوند و نمی‌دانند چطور قرار است این همه چیز را دنبال کنند. آن‌ها همچنین نمی‌دانند که چگونه به خود کودک و سایر اعضای خانواده در مورد اتفاقی که پیش آمده توضیح دهند.
مقاله مرتبط: این موارد منجر به سرطان نمی‌شوند، در حالی‌که مردم این‌طور فکر نمی‌کنند!
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کمک به فرزندتان برای کنار آمدن با بیماری خود، اینجا کلیک کنید. همچنین برای کمک به سایر فرزندان خانواده اینجا کلیک کنید. در ادامه چند ایده را برای کمک به پدر و مادر برای پیگیری اطلاعات درمان و آنچه که باید در مورد مراقبت از فرزند خود بدانند مطرح می‌کنیم:
- در مورد افرادی که در تیم درمان سرطان فرزندتان هستند و کار هر کدام اطلاعات کسب کنید.
- یک دفترچه یادداشت بردارید و هر کدام از ویزیت‌های فرزندتان و سؤالاتی را که قبل و بعد از آن داشتید یادداشت کنید.
- از یکی از اعضای خانواده یا دوست خود بخواهید که وقتی با متخصص در مورد درمان و نحوه‌ی کمک به بهبود فرزندتان صحبت می‌کنید، یادداشت بردارد.
- اگر متوجه نمی‌شوید از پزشک بخواهید که آن را تکرار کند یا به روش دیگری توضیح دهد.
- در فضایی آرام اطلاعاتی که دریافت کرده‌اید بخوانید.
- در مورد گزینه‌های دیگر پیش رو سؤال کنید.
- از تیم پزشکی بخواهید که آنچه برای مراقبت از کودک در خانه نیاز است به شما آموزش دهد. اگر فرزندتان در بیمارستان بستری است، درباره‌ی کلاس‌هایی که برای والدین کودکان مبتلا به سرطان برگزار می‌شود پرس‌وجو کنید.
- در صورتی که به نظرتان مفید است از آزمایش‌ها کپی بگیرید.
- برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی تشخیص و درمان، با منابع قابل اطمینان تماس بگیرید.
- درباره‌ی نوع سرطان کودک خود در سایت www.cancer.org اطلاعات کسب کنید.
ساختن نرمال‌های جدید
در چند هفته اول پس از تشخیص، برنامه‌ها و روتینهای خانواده به هم می‌ریزد. شاید احساس کنید که این بخشی از فیلم زندگی شخص دیگری است! بخشی از آنچه باعث سازش کودک، خواهران و برادران و دیگر اعضای خانوده می‌شود، پیدا کردن راهی برای حفظ بیشتر چیزها و ایجاد برنامه‌های جدید حول محور درمان است. ممکن است مدتی طول بکشد تا با شوک و غم و اندوه خود کنار بیایید و درباره‌ی بیماری فرزندتان اطلاعات کسب کنید، اما در ادامه چند پیشنهاد برای کمک به حفظ یا ایجاد روتینهای جدید در طی درمان را مطرح می‌کنیم:
- با کارفرمای خود بلافاصله پس از تشخیص صحبت کنید تا بدانید چه برنامه‌ها و منابعی برای کمک به شما برای مرخصی یا ادامه‌ی کار طی روند درمان وجود دارد. انواع مختلف مرخصی از جمله مرخصی پزشکی برای خانواده وجود دارد. البته بسته به نوع کارتان می‌توانید از بیمارستان یا خانه وظیفه‌تان را انجام دهید.
- اگر افراد جامعه و خانواده می‌خواهند که به شما کمک کنند، به این فکر کنید که آن‌ها چه کاری می‌توانند برای ادامه‌ی روال معمول زندگیتان انجام دهند. به عنوان مثال در رساندن بچه‌ها به مدرسه یا محل کار، تهیه‌ی غذا و پیش بردن فعالیت‌های خانه تا جایی که ممکن است.
- از تیم درمان در مورد زمان و امکان بازگشت کودک به مدرسه سؤال کنید.
- از تیم مراقبت بهداشتی درخواست کنید که برنامه‌ای برای چند هفته‌ی اول درمان به شما بدهند، از جمله اینکه ویزیت‌ها و درمان‌ها چقدر خواهند یافت.
- با تیم مراقب بهداشتی درباره‌ی داروهایی که قرار است در خانه به کودک بدهید صحبت کنید تا بتوانید زمان غذا خواب خانواده را با آن تنظیم کنید.
- بید بدانید که برای ایجاد روالهای جدید و تنظیم تعادل خانواده زمان لازم است.
- به فرزندتان هدایای بزرگ و جایزه بدهید تا به او برای سازش با این موقعیت کمک کنید زیرا گاهی روند درمان تا سالها ادامه می‌یابد. شاید اینکه برای درمانی هر روز برای مدت چند سال ادامه می‌یابد تهیه‌ی هدایای خیلی ارزشمند مشکل باشد بنابراین با تیم مراقبت بهداشتی درباره‌ی روش‌های آسان‌تر برای تشوی فرزندتان مشورت کنید.
- بعضی از خانواده‌ها برای اینکه دوستان و اعضای خانواده بتوانند در جریان روند درمان قرار بگیرند اقدام به ایجاد وبسایت می‌کنند!
