مقاله ای در هفته ی اخیر در Archives of Disease in Childhood چاپ شده است که به بررسی نحوه رفتار کودکانی که والدینشان در مراحل تربیت آن‌ها زیاد حضور نداشتند، می‌پردازد. با توجه به مطالعات پیشین، تغییر رفتار این کودکان زودتر از آنچه فکرش را می‌کردند شروع می‌شود.
غیبت والدین در کنار فرزندان به دلیل فوت یا جدایی تأثیرات زیان باری بر آنان دارد. این تأثیرات شامل مشکلات روانی و درگیری ذهنی در سنین بالاتر است. همچنین تمایل به مصرف الکل و تنباکو از سنین نوجوانی بیشتر می‌گردد. البته وجود والدین به طور قطع دچار نشدن به این مشکلات را تضمین نمی‌کند، ولی عدم حضور والدین این درصد را بالاتر می‌برد.
سیگار کشیدن و مصرف الکل از سنین پایین، حس استقلال را در فرد تقویت می‌کند و دانستن اینکه عدم حضور والدین از چه مرحله‌ای شروع می‌شود، می‌تواند به یافتن راهکارهای مؤثر کمک کند. علاوه بر این، جنسیت فرد و سنی که جدایی پدر و مادر رخ داده، عامل مهمی در تحقیقات است. این که نبود کدام یک از والدین بیشتر بر فرزند تأثیر می‌گذارد در تحقیقات جدید در نظر گرفته می‌شود. بر این اساس محققان اظهار داشتند:
هدف از این تحقیقات این است که باوری قدیمی بررسی شود؛ آیا ازدست دادن والدین در مصرف الکل و سیگارِ فرزندان از سنین نوجوانی تاثیر دارد یا نه؟
غیبت والدین و تأثیر آن بر فرزندان
تیم تحقیقات از اطلاعاتی که طی سال های ۲۰۰۲-۲۰۰۰ از ۱۹۰۰۰ کودک به دست آمده استفاده می‌کند. (UK Millennium Cohort Study) پرسشنامه کودکان ۳،۵،۷ و ۱۱ ساله را مورد سؤال قرار داد که در آخر این پرسشنامه‌ها از کودکان راجع به اینکه تا به حال الکل یا سیگار مصرف کرده‌اند، پرسیده می‌شد. در کل، ۱۱۰۰۰ کودک مورد آزمایش قرار گرفتند که یک کودک از هر ۴ کودک، قبل از سن هفت سالگی یکی از والدین را از دست داده بودند.
قبل از سن ۱۱ سالگی اکثریت کودکان تجربه سیگار یا مصرف الکل نداشتند. با این وجود پسران بیشتر از دختران به این کار علاقه نشان دادند و بدشان نمی‌آمد در آینده آن را امتحان کنند! در بین پسران، ۱ نفر از هر ۷ نفر به امتحان کردن آن علاقه نشان داد و ۱ نفر از هر ۱۰ نفر اعلام کرد که حداقل یک بار آن را امتحان کرده است. همچنین علاقه به مصرف الکل بیشتر بوده تا سیگار.
در پایان این تحقیقات مشخص شد کودکانی که قبل از ۷ سالگی به هر دلیلی یکی از والدین خود را از دست داده‌اند نسبت به سایرکودکان، ۴۶% بیشتر به مصرف الکل و مواد مخدر قبل از ۱۱ سالگی علاقه نشان دادند. فرزندانی که والدین خود را به دلیل فوت آن‌ها از دست داده بودند نسبت به سایر دلایل، علاقه بیشتری به مصرف این مواد داشتند.
فاکتور های دیگر در ایجاد رفتار های زننده در کودکان
وقتی که تیم تحقیقاتی فاکتور های دیگر را بررسی کردند تا بدانند آیا عواملی مثل سطح تحصیلات کودک، سن مادر به هنگام بچه دار شدن، سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری، وزن کودک به هنگام تولد و طول دوره بارداری درنتیجه تحقیقات می‌تواند مؤثر باشد یا نه؛ که نتیجه منفی بود. هم چنین دختر یا پسر بودن و سن از دست دادن والدین در نتیجه تحقیقات تغییری ایجاد نمی‌کند.
چون تحقیقات به صورت پرسشی و آزمایشی بوده نتیجه آن به طور قطع نمی‌تواند رفتار زننده برخی کودکان را توجیه کند. لذا محققان اعلام کردند:
ارتباط بین غیبت والدین و مصرف الکل و مواد مخدر از سنین پایین می‌تواند به مکانیسم‌های متفاوتی مربوط باشد، مثل کاهش توجه والدین و یا خودسری فرزندان و روی آوردن به خود درمانی. مثلاً مصرف نیکوتین که در طول زمان باعث آرامش کاذب می‌شود.
لذا دوران کودکی و نوجوانی مرحله‌ی مهمی از زندگی هر فرد است که نباید توسط والدین مورد کم‌توجهی قرار گیرد تا فرزند به راه‌های انحرافی و ناسالم کشیده نشود.
