فتالاتها (phthalates) عموما به پلاستیک ها افزوده می‌شوند و تاثیر آنها بر سلامت انسان در طول سالیان، مورد بحث بوده‌است. مطالعه جدیدی به این نکته دست یافته است که با قرار گرفتن در معرض این مواد، تعداد نورون‌های مغز موشها کاهش می‌یابد.
در جامعه مدرن، پلاستیک همانند تعداد اندک دیگری از ترکیبات ساخته شده به دست انسان، در همه جا یافت می‌شود.
جدا از تاثیر مخرب پلاستیک بر محیط، محققان در طی سالیان در مورد تاثیرات بالقوه برخی از ترکیبات مرتبط با پلاستیک بر سلامت، پرسشهایی مطرح می‌کنند.
به طور خاص، پرسشهایی در مورد فتالاتها که در گروهی از محصولات مانند مواد آرایشی، شامپوها، چسب‌ها و مواد ساختمانی بکار می‌روند، مطرح شده‌است.
فتالاتها در وهله اول برای منعطف‌تر، شفاف‌تر و با دوام‌تر ساختن پلاستیک‌ها بکار می‌رود.
مواجهه با فتالاتها بمنظور انجام آزمایش
دانشمندان نشان داده‌اند که مواجهه با فتالاتها در ایالات متحده بصورت گسترده‌ای وجود دارد و این مواجهه می‌تواند با هورمونهایی در برخی از حیوانات آزمایشگاهی، تداخل داشته باشد.
فتالاتها می‌توانند از طریق جفت به جنین متولد نشده و از طریق شیر منتقل شوند. و بدلیل اینکه مغز در حال تکامل بطورقابل توجهی بر سمفونی منظم و هماهنگ هورمونها استوار است، پرسشهایی در مورد چگونگی تاثیر این ترکیبات بر سیستم عصبی در حال تشکیل انسان، مطرح شده‌است.
برخی مطالعات، ارتباط‌هایی میان مواجهه با این ترکیبات شیمیایی و مسائل تکاملی یافته‌اند، ولی جزئیات این ارتباط، واضح نیست و در تمامی مطالعات، تاثیرات منفی بررسی نشده‌است.
اخیرا محققان دانشگاه Illinois در Urbana-Champaign، مطالعه‌ای بمنظور ارزیابی اینکه آیا فتالاتها می‌توانند مغز در حال تکامل را تغییر داده و توانایی شناختی را در موش تحت تاثیر قرار دهند، طراحی کرده‌اند. نتایج آنها در The Journal of Neuroscience منتشر شده‌است.
بمنظور دست‌یابی به پاسخ، آنها موشها را با کلوچه‌هایی که با فتالاتها طعم‌دار شده‌بودند، تغذیه کردند. مقادیر فتالات در این کلوچه‌ها، مقادیر یافت شده در انسان را بر اساس داده‌هایی از زنان باردار، شبیه سازی می‌کرد.
موشها به سه گروه آزمایشی تقسیم شدند: یک گروه کنترل که هیچ فتالاتی دریافت نکرد، یک گروه با دریافت دوز پایین فتالات و یک گروه با دریافت دوز بالای فتالات.
این موشها روزانه یک کلوچه در زمان بارداری و ۱۰ روز در زمان شیردهی، دریافت کردند.
مقاله مرتبط: نانوذرات پلاستیکی؛ ذراتی کوچک با آسیب بزرگ!
نقایص مشخصی مشاهده شد
زمانیکه زاده‌های موشهای تغذیه شده با فتالات متولد شد، مغزهایشان مورد بررسی قرار گرفت. تیم تحقیق که تحت هدایت پروفسور Janice Juraska قرار داشت، یک نقص مشخص در نورونها و سیناپسهای موشها در قشر پره‌فرونتال میانی (mPFC) یافت. این نقص، در هر دو گروه فتالات در مقایسه با موشهای گروه کنترل، مطرح بود.
mPFC در بسیاری از عملکردهای سطح بالای شناختی از جمله حافظه، تصمیم گیری، برطرف کردن اشتباهات، نظارت بر تناقض‌ها و انعطاف پذیری شناختی دخیل است.
این ناحیه همچنین در شرایطی از جمله اوتیسم، افسردگی و اسکیزوفرنی تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
مولف این پژوهش می‌نویسد: “این نتایج، اطلاعات بسیاری در اختیار انسان قرار می‌دهد بطوریکه mPFC در عملکردهای اجرایی دخیل بوده و در آسیب شناسی بسیاری از اختلالات عصبی- روانی تحت تاثیر قرار می‌گیرد.”
زمانیکه موشها به بزرگسالی رسیدند، انعطاف پذیری شناختی آنها با استفاده از attentional set-shifting مورد بررسی قرار گرفت. همانطور که انتظار می‌رفت، دانشمندان نقص‌های قابل اندازه گیری شناسایی کردند.
بحث در مورد فتالاتها و تاثیر انها بر جمعیت انسانی، بدون شک ادامه خواهد داشت. بدلیل اینکه این ترکیبات شیمیایی بصورت بسیار زیادی در محیط ما شایع هستند، ضروری است تا ما تاثیر این ترکیبات بر بدن خود را بصورت دقیق درک کنیم.
[kkstarratings]
