عادت خوبی که باعث پیشرفت شما در کار می‌شود.
تصور کنید شما با یک چالش در کارتان مواجه شده اید. اولین واکنشتان چیست؟
اگرشما شخصیت اجتماعی هستید, ممکن است یک ایمیل یا پیام به یک همکار به امید همفکری آنان بفرستید. یا اگر شما تنهایی را ترجیح می‌دهید, شاید خود را در یک اتاق کنفرانی محبوس کنید تا مشکلتان را شخصا حل کنید. هر کدام از این استراتژی ها می‌تواند نتایج خوبی داشته باشد اما یک مطالعه جدید که در روز دوشنبه در نشریه آکادمی ملی علوم منتشر شده است, می‌گوید بهترین استراتژی ممکن است ترکیبی از این دو باشد.
اتان برنشتاین,استادیار رفتار سازمانی در مدرسه بازرگانی هاروارد و از نویسندگان روزنامه همراه با جسی شور دانشگاه بوستون و دیوید لازر دانشگاه شمال شرقی می‌گوید:” با استفاده از گوشی هوشمند و تکنولوژی های جدید ما همواره قادر به همکاری هستیم و بنابراین این کاریست که انجام می‌دهیم.” فرضیه پشت همکاری دائمی اینست که همگام با پیشرفت ما همکاری به کیفیت راهکار های ما می‌افزاید. ولی مطالعات جدید نشان می‌دهد شرایط همیشه این گونه نیست.
در یک مطالعه محققان از سه گروه از مردم در خواست کردند که تا یک مشکل پیچیده را حل کنند; نقشه بهترین مسیر را برای کسی که باید به ۲۵ شهر سفر کند بکشند.
به اولین گروه گفته شد که مشکل را به تنهایی حل کنند. برنشتاین می‌گوید: بعضی از آن ها به جواب های بسیار خوبی رسیدند در حالی که سایرین به نتیجه های ضعیفی دست یافتند که کیفیت کلی کار را پایین می‌آورد.
گروه دوم در همکاری نزدیک با همکارانشان قرار داشتند. کیفیت متوسط کار در این گروه بیشتر بود زیرا افراد با توان اجرایی کمتر میتوانستند ایده های بهتر را در کار خود اعمال کنند.. برنشتاین می‌گوید در این گروه ایده هایی به خوبی گروه اول یافت نشد شاید به این دلیل که افراد تمایل داشتند در لحظه به ایده دست پیدا کنند و با آن پیش بروند.
در گروه آخر به آن ها اجازه داده شد تنها در برخی از موارد با همکارانشان همکاری کنند. این شرایط به ما اجازه داد که بهترین نتایج دو حالت بالا را کسب کنیم. یعنی به دست اوردن راه حل های خوب و بالا رفتن میانگین کیفیت کار در یک زمان. برنشتاین می‌گوید: این به این دلیل است که برخلاف حالت همکاری کامل که در ان افراد با استعداد زیاد می‌شدند, افراد میتوانستند حداقل گاهی اوقات به تنهایی درباره سوال فکر کنند و به جواب های متنوع تری برسند. هم چنین برخلاف گروه اول که امکان به اشتراک گذاشتن ایده ها وجود نداشت, حتی افراد با کارایی بالا می‌تواستند با ایده های متنوع رو به رو شوند.
مطالعات میزان مطلوب همکاری در محیط کار را مشخص نکردند, اما شواهد یوجود دارد مبنی بر این که ممکن اسن آمریکایی ها در آن زیاده روی کنند. یک گزارش ۲۰۱۶ از adobe نشان داد که به طور میانگین کارمندان سفید پوست ۴۷۰۰۰ ساعت از دوره کاریشان را صرف ایمیل دادن می‌کنند که بیانگر اینست که همکاری بخش بزرگی از روز های کارکنان دفتر کار را تشکیل می‌دهد. ممکن است به تدریج ساعات تنهایی کارکنان را کاهش دهد.
کاستن از میزان فرهنگ همکاری ۲۴ ساعته احتمالا مزایای دیگری نیز دارد. تحقیقات نشان داده است که ارسال ایمیل های خارج از ساعات کاری می‌تواند منجر به سطوح بالاتری از استرس و فرسودگی شغلی شود. حتی بر روابط عاشقانه کارکنان تاثیر می‌گذارد. بنا بریان, کم کردن آن ممکن است دارای مزایای مختلف شخصی و حرفه ای باشد.
برنشتاین می‌گوید:اکنون مدیران در نقطه ای قرار دارند که باید درباره نحوه استفاده ار ارتباط دائمی عمیقا فکر کنند و آن را بسنجند. در چه زمانی ممکن است آن ها میزان کمتری از همکاری را طلب کنند؟
