برای این افراد فرقی نمی‌کند که آن سخنرانی در محل کار، سخنرانی برای عروسی برادر شان و یا شب افتتاحیه یک اجرای بزرگ باشد، اکثر مردم تا به حال برخی از “ترس از صحنه” را در درجات مختلف تجربه کرده اند. این ترس آنقدر جدی است که بسیاری از مردم بزرگترین ترس شان در معرض عموم قرار گرفتن است و حتی برخی آن را سخت تر از مرگ می‌دانند. چگونه ممکن است از صحبت های عمومی بیشتر از مرگ خود ترس داشته باشند؟ به این دلیل که در سطح اول، انسانها حیوانات اجتماعی هستند.
تست ۱، ۲، ۳ …
باور کنید یا نه، انسانها همیشه اشرف حیوانات نبودند. اجداد ما با همکاری در یک گروه توانستند از تهدیدات بزرگ مانند شکارچیان بزرگتر و گرسنگی زنده بمانند. اعضای گروه می توانستند در صورت نزدیک شدن تهدید به دیگران هشدار دهند و یا اگر برای کمک به مبارزه با آن نیاز به کمک داشته باشند دیگران را باخبر کنند. این ذهنیت گروهی، موجودات اجتماعی امروزه مانند ما را ایجاد کرد، اما ترس از استبداد را نیز به وجود آورد. ما برای محافظت از شهرتمان تکامل یافته ایم؛ زیرا تبعید از یک گروه عواقب مرگ و میر را داشته است. Kip Williams، استاد مطالعات روانشناسی در دانشگاه Purdue، این مفهوم را به روانشناسی امروز توضیح می دهد:
استثماری نه تنها یک شکل از مرگ اجتماعی است بلکه باعث مرگ نیز می شود. حیوان قادر به محافظت از خود در مقابل شکارچیان نیست، نمی تواند غذا را به اندازه کافی انبار کنند ، و غیره، و معمولا در کوتاه مدت از بین می رود.
در حالی که این امروز برای انسانها نادرست است، غرایز زنده ماندن در مغز شما هنوز سخنرانی عمومی را به عنوان یک وضعیت خطرناک نشان می دهند. پاسخ مثبت مبارزه یا پرواز شما چیزی است که هیپوتالاموس را در مغز شما فعال می کند، هورمون هایی را ایجاد می کند که غده فوق کلیه را تحریک می‌کنند، بنابراین آدرنالین را به جریان خون خود آزاد می کند. در این زمان که کف دست تان به صورت بدون کنترل عرق می‌کند قلب تان با سرعت شروع به تپیدن می‌کند و شما نمی توانید جیغ بکشید و قابل فهم صحبت کنید.
