لارنژیت به التهاب حنجره گفته می‌شود که می‌تواند باعث بدصدایی یا از دست دادن موقت صدا شود. لارنژیت مزمن بیش از ۳ هفته طول می‌کشد و علل آن می‌تواند سایر بیماری‌ها و یا عوامل خاصی از سبک زندگی باشد.
در این مقاله به توضیح درباره‌ی لارنژیت مزمن پرداخته و نگاهی به علائم، علل و عوامل خطر شده و به تشخیص، درمان و پیشگیری‌ها نیز اشاره می‌گردد.
لارنژیت مزمن چیست؟
حنجره که به آن جعبه‌ی صدا نیز گفته می‌شود، تارهای صوتی را در بر می‌گیرد. تارهای صوتی برای تولید صدا به لرزش درمی‌آیند. لارنژیت باعث ورم و التهاب حنجره شده که بر روی عملکرد حنجره تأثیر گذاشته و منجر به تغییر صدا مثل بدصدایی می‌شود. حنجره برای بلع، سرفه، محافظت از راه‌های هوایی و پشتیبانی از ریه‌ها ضروری است.
لارنژیت یا حاد است یا مزمن. لارنژیت حاد معمولاً به سرعت خود را نشان داده و علائم آن حدود یک هفته طول می‌کشد. به طور کلی بیماری جدی نبوده و اغلب بدون درمان‌های پزشکی از بین می‌رود.
لارنژیت مزمن به طور آهسته پیشرفت کرده و علائم تا ۳ هفته طول می‌کشد. در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ تخمین زده شد که بیش از ۲۱% افراد می‌توانند در نقاط مختلفی از زندگی خود مبتلا به لارنژیت مزمن شوند.
به دلیل علائم طولانی‌مدت و اذیت‌کننده، لارنژیت مزمن نسبت به حاد نوعی بیماری جدی به حساب می‌آید. این نوع از لارنژیت می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های جدی‌تر مثل بیماری‌های خودایمنی باشد. با این وجود لارنژیت مزمن به خودی خود باعث مشکلات سلامتی جدی نمی‌شود و علاءم به ندرت فراتر از دوره‌ی بیماری پیشرفت می‌کند.
مقالۀ مرتبط: لارنژیت
علائم
علائم اصلی لارنژیت بدصدایی است و سایر علائم آن نیز عبارت است از:
- مخاط بیش از حد
- سرفه‌ی مکرر
- بلع دشوار
- احساس وجود توده در گلو
- سوزش گلو
- از دست دادن صدا
- تب
بیشتر این علائم در لارنژیت حاد نیز وجو دارد اما طول مدت تداوم آن‌ها در لارنژیت مزمن بیشتر است. صدای خشن می‌تواند در طول زمان بدتر شده و حتی با از بین رفتن سایر علائم نیز باقی بماند.
در برخی از افراد لارنژیت در کنار سایر بیماری‌ها مثل آنفلوانزا، سرماخوردگی یا ورم لوزه‌ها خود را نشان می‌دهد. در این موارد آن‌ها علائم دیگری مثل علائم زیر را نیز تجربه می‌نمایند:
- تورم غدد
- خستگی
- سردرد
- عبائم سرماخوردگی
ممکن است لارنژیت مزمن به تارهای صوتی نیز آسیب بزند که می‌تواند باعث رشد پولیپ‌ها یا گره‌ها شود.
علل
لارنژیت دلایل متفاوتی می‌تواند داشته باشد. عفونت‌های ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفلوانزا از دلایل رایج لارنژیت حاد می‌باشد. عفونت‌های باکتریایی و قارچی نیز از دلایل لارنژیت مزمن می‌باشد.
علل لارنژیت عبارت است از:
- رفلاکس اسید
- استفاده بیش از حد از صدا مثل خوانندگان
- عفونت
- سیگار کشیدن
- داروهای استنشاقی استروئیدی
- مصرف بیش از حد الکل
- سینوزیت مزمن
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و گردوغبار
در موارد نادر ممکن است بیماری‌های التهابی مثل توبرکلوسیز تارهای صوتی را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
مقالۀ مرتبط: سرطان حنجره
عوامل خطر
عوامل خطری که لارنژیت مزمن را گسترش می‌دهد:
- سیگار کشیدن
- کار در محیط‌های حاوی محرک‌های شیمیایی و گردوغبار
- داشتن شغل یا سرگرمی که نیاز به صحبت کردن و یا خواندن طولانی مدت و یا با صدای بلند دارد
- عفونت‌های تنفسی مثل سرماخوردگی یا آنفلوانزا
تشخیص
اغلب پزشک از معاینات فیزیکی برای تشخیص لارنژیت کمک می‌گیرد. همچنین سوال درباره‌ی سابقه‌ی بیماری و سبک زندگی برای تعیین میزان خطر ابتلا به لارنژیت مؤثر می‌باشد. برخی از علائم مثل بدصدایی معمولا به راحتی تشخیص داده می‌شود.
پزشک می‌تواند لارنگوسکوپی نیز انجام دهد که به این صورت است که یک لوله‌ی نازک همراه با دوربین و نور از دهان یا بینی شخص به سمت گلوی وی فرستاده می‌شود. با این روش پزشک می‌تواند داخل گلو را مشاهده نماید.
برای پیشگیری از بیماری‌های جدی‌تر مثل سرطان حجنره پزشک می‌تواند موارد زیر را پیشنهاد دهد:
- نمونه‌برداری، به این صورت که نمونه‌ی کوچکی از بافت گلو در طول لارنگوسکوپی برداشته و در آزمایشگاه بررسی می‌شود
- اسکن X-ray، CT یا MRI که آزمایش‌های تصویری هستند که پزشک با کمک آن‌ها می‌تواند داخل گلو را مشاهده نماید
- آزمایش خون که می‌تواند علائم سایر بیماری‌ها را تست کند
درمان
گزینه‌های درمانی مختلفی برای لارنژیت وجود دارد. برای درمان لارنژیت حاد در خانه می‌توان از گزینه‌های زیر کمک گرفت:
- خودداری از صحبت کردن، آواز خواندن یا استفاده‌ی غیرضروری از صدا
- مصرف مایعات زیاد
- محدود کردن مصرف الکل و کافئین
- خودداری از مصرف آنتی هیستامین
- خودداری از مصرف سیگار
- خودداری از قرار گرفتن در معرض محرک‌های گلو مثل سیگار، گردوغبار و مواد شیمیایی
- خودداری از شست‌وشوی گلو با محلول شور و دهان‌شویه‌های بدون نسخه
کنترل لارنژیت مزمن اغلب به تشخیص و درمان علل اساسی بستگی دارد. برای مثال در صورتی که علت آن رفلاکس اسید معده باشد، لازم است که تغییراتی در رژیم غذایی ایجاد شود مثل خودداری از مصرف غذاهای چرب، سرخ‌شده و تند.
در موارد عفونت‌های باکتریایی برخی از پزشک‌ها آنتی بیوتیک تجویز می‌نمایند. اگر چه استفاده از آنتی بیوتیک برای لارنژیت بحث برانگیز است
بررسی از آزمایشات بالینی در سال ۲۰۱۵، که شامل ۳۵۱ شرکت‌کننده بود، نشان داد که آنتی بیوتیک در درمان لارنژیت حاد مؤثر واقع نشد. محققان نتیجه گرفتند که هزینه، عوارض جانبی و عواقب منفی استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان لارنژیت از مزایای آن بیشتر است.
مقالۀ مرتبط: ۵ راه برای ترک سیگار
پیشگیری
با وجود اینکه پیشگیری از لارنژیت همیشه ممکن نیست، برخی از اقدامات ساده مثل موارد زیر می‌تواند مؤثر باشد:
- ترک سیگار و خودداری از قرار گرفتن در معرض دود آن
- اجتناب از استفاده‌ی بیش از حد از صدا
- تعادل در مصرف الکل و کافئین
- مرطوب نگه داشتن هوای خانه با استفاده از دستگاه رطوبت ساز
- اجتناب از استشاق مواد شیمیایی محرک یا گردوغبار با استفاده از ماسک
- شستن منظم دست‌ها
- اجتناب از تماس با افراد مبتلا به سرماخوردگی و آنفلوانزا
- واکسیناسیون در برابر بیماری‌های مرتبط مثل آنفلوانزا
- مصرف مایعات زیاد
نکته‌ی پایانی
لارنژیت مزمن التهاب حنجره می‌باشد که تا بیش از ۳ هفته به طول می‌انجامد. افراد مبتلا به لارنژیت معمولاٌ صدای خشن را تجربه می‌نمایند اما این عارضه می‌تواند سایر علائم را نیز به دنبال داشته باشد.
علل لارنژیت می‌تواند شامل بیماری‌هایی مثل سرماخوردگی یا آنفوانزا، عوامل مربوط به سبک زندگی مثل سیگار کشیدن و استفاده‌ی بیش از حد از صدا باشد. درمان‌های آن شامل استراحت دادن به صدا، اجتناب از موادی که گلو را تحریک می‌کند و نیز درمان بیماری‌های مربوط باشد.
