باکتری های پریودنتال ممکن است آلزایمر را شروع کنند

طبق یک مطالعه جدید از محققان دانشگاه ایلینوی در شیکاگو، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض باکتریهای بیماری پریودنتال سبب التهاب و تخریب نورون‌های مغزی در موش‌ها می‌شود که شبیه به اثرات بیماری آلزایمر در انسان است.

یافته های این تحقیق که در PLOS ONE منتشر شد، نشان می‌دهد که بیماری پریودنتال، یک عفونت معمولی اما قابل پیشگیری، ممکن است به وجود آورنده یک آلزایمر باشد که در حال حاضر هیچ درمان یا راهکاری ندارد.

دکتر Keiko Watanabe، استاد پریودنتیکس در کالج دندانپزشکی UIC و نویسنده متناظر در این مطالعه گفت:” مطالعات دیگر ارتباط نزدیکی بین پریودنتیت و اختلال شناختی نشان داده‌اند، اما این اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض باکتری‌های پریودنتال در تشکیل پلاک سنیلی که سرعت رشد نوروپاتولوژی در بیماران آلزایمر را افزایش می دهد موثر است”

واتانابه گفت: “این یک شگفتی بزرگ بود.” “ما انتظار نداشتیم که پاتوژن پریودنتال تاثیر زیادی بر مغز داشته باشد یا این که اثرات آن کاملا به بیماری آلزایمر شبیه باشد.”

مراحل تحقیقاتی بررسی اثر روی آلزایمر

برای مطالعه تاثیر باکتری ها بر سلامت مغز، واتاناب و همکارانش، از جمله دکتر ولادیمیر ایلئویسکی، استادیار تحقیقاتی UIC، ده موش را تحت آزمایش قرار دادند. ده موش دیگر گروه کنترل بودند. محققان پس از ۲۲ هفته تجویز مکرر از باکتری ها به گروه مطالعه، بافت مغزی موش‌ها را بررسی و سلامت مغز را مقایسه کردند.

محققان دریافتند که موش‌هایی که در معرض این باکتری قرار دارند مقدار بتا آمیلوئید – پلاک سنیلی موجود در بافت مغزی بیماران آلزایمر- را به میزان قابل توجهی افزایش داده‌اند. گروه مطالعه همچنین دارای التهاب بیشتر مغز و نورون های دست نخورده کمتری به علت دژنراسیون بوده است.

مقاله مرتبط: مسیرهای نابودی بافت مغز در بیماری آلزایمر شناسایی شدند

این یافته‌ها با آنالیز پروتیین بتا، و آنالیز RNAبیشتر تایید شدند که بیان بیشتر ژن‌های مرتبط با التهاب و تخریب در گروه مطالعه را نشان می‌داد. DNAازباکتری پریودنتال نیز در بافت مغز موش در گروه مطالعه یافت شد و یک پروتیین باکتریایی درون نورون‌ها مشاهده شد.

واتاناب گفت: “اطلاعات ما نه تنها نشانگر حرکت باکتری ها از دهان به مغز است، بلکه عفونت مزمن نیز به اثرات عصبی مشابه آلزایمر می‌انجامد.”

واتانابه گفت:”با استفاده از یک مدل موش موسوم به وحشی، قدرت بیشتری به مطالعه ما افزوده شد، زیرا این موش ها برای توسعه بیماری به کار نرفته‌اند و استفاده از این مدل وزن بیشتری را برای یافته‌های ما به ارمغان می‌آورد که باکتری های پریودنتال می توانند بیماری آلزایمر را آغاز کنند.”

نتیجه گیری

محققان می‌گویند که فهم علیت و عوامل خطر برای توسعه آلزایمر برای بهبود درمانها بسیار مهم است، به ویژه هنگامی که به بیماری پراکنده یا دیررس مبتلا می‌شود که بیش از ۹۵ درصد موارد را تشکیل می‌دهد و علل و مکانیزم‌های بسیار ناشناخته‌ای دارد.

واتانابه در حالی که این یافته‌ها برای جامعه علمی قابل توجه است، گفت که برای همه درس‌هایی وجود دارد.

او گفت: “بهداشت دهان پیشگیری مهمی از بیماری است، از جمله بیماری هایی که در خارج از دهان اتفاق می افتد.”

“با توجه به طور جدی به سلامت دهان و دندان ، مردم می‌توانند سلامت شخصی خود را ارتقاء دهند.”