بدن ما یک موزه با آثاری از شواهد تکامل است که دیگر به آنها نیازی نداریم. از دندان عقل گرفته تا توانایی عجیب برخی افراد در تکان دادن گوشهایشان نشان میدهد نیاکان حیوان ما به چه چیزهایی برای بقا نیاز داشتند. این آثار عجیب به جا مانده بلااستفاده تنها با در چارچوب اصل انتخاب طبیعی قابل توجیه است.
الان میتوانید این مورد را بر روی خود امتحان کنید: اگر کف دستان خود را رو به بالا نگهدارید و انگشت شست را به انگشت کوچک بچسبانید، احتمالا یک تاندون برجسته رو ساعد خود خواهید دید. البته اگر آن را نداشته باشد جزو ۱۰ الی ۱۵ درصد معمدود انسانهایی هستید که این ویژگی را روی یک دست یا دو دست ندارند. این تاندون به عضلهی پالماریس لونگوس متصل است اما دلیلی برای بودن آن وجود ندارد. بررسیها نشان داده است کسانی که این عضله را دارند هیچ برتری خاصی در قوای چنگ زدن نسبت به همتایان بدون این عضلهشان ندارند. در واقع، بسیار بیاهمیت است. جراحان گاهی از آن برای پروسههای جراحی در دیگر قسمتهای بدن استفاده میکنند.
مقالهی مرتبط:
- چرا ما تنها گونه انسان هستیم؟
- پیدایش حیات در زمین احتمالا صد میلیون سال پیش تر از آن است که فکر میکردیم
بنابراین چرا ما چنین عضو به درد نخوری داریم؟ محققین دریافتند عضلهی پالماریس لونگوس در اغلب پستانداران وجود دارد و در انواعی که از ساعد خود برای جابجایی استفاده میکنند مانند؛ میمونها و لمور، این عضله متکاملتر است.
مثالی دیگر؛ تا کنون توانستهاید با انقباض سه عضلهی اطراف گوش، آن را حرکت دهید؟ آفرین! این حرکت یکی دیگر از شواهد تکامل به جا ماتده از نیاکان حیوان ما ست که حالا در مهمانیها به عنوان حرکت مجلس گرم کن استفاده میشود.
همانند بسیاری از حیوانات شب بیدار مثل؛ خرگوش، غزال و گربهها که به دلیل زاویه بزرگی که میتواند گوشهایشان بچرخد تا منبع صدا را پیدا کند، موجوداتی که از آنها تکامل یافتهایم نیز احتمالا از این توانایی میلیونها سال پیش بهره میبردند و ما تمام توانایی لازم برای این حرکت را به طور کامل از دست ندادهایم.
نه تنها سه عضلهی لازم برای حرکت دادن گوش هنوز باقی ماندهاند، تحقیقات نشان داده است نسبت به صدا نیز واکنش نشان میدهند؛ نه آنقدر پر قدرت که گوشها را تکان بدهد اما باز هم نهایت تلاش خود را میکنند.
از سیخ شدن موها و کوکسیکس گرفته تا حرکت گوگولی بچهها در چنگ انداختن به آنچه در دستانشان قرار دهید هزاران مثال عجیب دیگر از شواهد تکامل در بدن ما وجود دارد.