بمباران آلمان در سال‌های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ توسط متفقین، میلیون‌ها نفر را به کشتن داد. این اقدام آن‌قدر مهلک بود که بتواند خارجی‌ترین لایه اتمسفر را تحت تأثیر قرار دهد. محققین اثر بمباران بر اتمسفر را مورد مطالعه قرار دادند.
یونوسفر از مولکول‌های نیتروژن و اکسیژن و اتم‌های اکسیژن تشکیل یافته است که تحت اثر اشعه X و ماورا بنفش الکترون‌ها از اتم اکسیژن جدا می‌شوند. الکترون‌های جدا شده سریعا به یون اکسیژن متصل شده و آن را به حالت پایدار در می‌آورند؛ بنابراین میان اتم و یون اکسیژن و الکترون‌های آزاد این لایه توازن وجود دارد. تأثیرات اشعه خورشید بر یونوسفر به خوبی شناخته شده است اما تأثیرات فعالیت‌های زمینی از پایین هنوز به خوبی مشخص نیست.
مقاله‌ی مرتبط: دانشمندان برنامه‌ای فوق العاده برای بارش باران در صحرای بزرگ آفریقا دارند
برای شناخت بیشتر اثر بمباران بر اتمسفر محققین روز‌‌های تاریک جنگ جهانی را بازسازی کردند. کریس اسکات از دانشگاه ریدینگ انگلستان به همراه همکارش پاتریک میجور این مطالعه را ترتیب دادند:
این بدین منظور انجام شد تا واقعه‌ای انفجاری بزرگ که بتواند بر روی یونوسفر تأثیر بگذارد را مطالعه کنیم.
آن‌ها بایگانی انگلستان را که در آن چگالی یونوسفر میان سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۹۶ ثبت شده بود، بررسی کردند.با توجه به این اطلاعات آن‌ها توانستند چگالی الکترون‌های یونوسفر را در زمان جنگ جهانی تخمین بزنند. سپس آن‌ها این نتایج را با اطلاعات اندازه و تعداد بمب‌ها، در بمباران هوایی آلمان و فرانسه‌ی اشغالی در میان سال‌های ۱۹۴۳ و ۱۹۴۵ ترکیب کردند و بدین ترتیب توانستند میزان تأثیر این اتفاق در تغییر چگالی الکترون‌ها را بفهمند. در طول حملات شدید، امواج موقتا چگالی الکترون‌ها را حدود ۳ درصد کاهش می‌داد. اسکات می‌گوید:
اثر بمباران بر اتمسفر ۱۰۰۰ کیلومتر دورتر از ناحیه بمباران شده و ۳۰۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح زمین مشاهده شده بود.
او می‌گوید امواج با تخلیه انرژی در اتمسفر میزان الکترون‌ها را کاهش دادند و باعث واکنش یون‌های اکسیژن و الکترون‌ها با مولکول‌های اکسیژن و نیتروژن شدند. استیون کامر از دانشگاه دوک کالیفرنیای شمالی می‌گوید بسیار جالب است که فعالیت‌های انسانی این چنین تأثیری بر روی خارجی‌ترین لایه اتمسفر می‌گذارد.
