یک روز در زحل چقدر طول می‌کشد؟ جستجوها رازهای شگرف‌تری را آشکار کرده است

برای دهه‌ها محققان در یافتن پاسخ سوالِ به ظاهر ساده‌ای دچار سردرگمی شدند: یک روز در زحل چقدر طول می‌کشد؟ برخلاف سیاره‌های سنگی منظومه شمسی که چرخش‌های آن‌ها به سادگی از طریق اجرام روی سطح درحال چرخش آن‌ها سنجیده می‌شود، مراکز درونی ثابت سیاره‌هایی مانند مشتری و زحل با جریان‌های گازی درحال تغییر پوشیده شده است.
برای غلبه بر این مشکل، دانشمندان به امواج رادیویی قابل تشخیصی که ناشی از میدان مغناطیسی هر سیاره است، روی آورده‌اند. در سیاره‌های مشتری، اورانوس و نپتون محور میدان مغناطیسی برعکس مسیر چرخش خود سیاره است؛ درحالیکه این دو محور به دور یکدیگر می‌چرخند الگوی قابل پیشبینی از امواج رادیویی ساخته می‌شود، که دوره مشخصی از آغاز هر روز را تعیین می‌کند.
اما در سیاره زحل این دو محور تقریباً هم راستا هستند بنابراین بررسی محورها نتیجه‌بخش نیست. در اوایل سال ۱۹۸۰، فصاپیمای Voyager طول یک روز در زحل را ۱۰ ساعت و ۳۹ دقیقه تخمین زد درحالیکه تخمین‌های فضاپیمای Cassini، حدود یک دهه قبل، ۱۰ ساعت و ۴۵ دقیقه بود؛ و این عدد پیوسته درحال تغییر بوده است.
سال قبل پس از اینکه Cassini کاوش نهایی خود را روی مشتری و حلقه‌های آن انجام داد (که نهایتاً تبخیر خود فضاپیما به داخل سیاره را در پی داشت)، محققان امیدوار بودند ارزیابی‌های جدیدی از میدان مغناطیسی سیاره می‌تواند بلاخره معمای طول روز در زحل را حل کند. عقیده بر این بود که سیگنال‌های ناشی از لایه داخلی متراکم هیدروژن فلزی منبع میدان مغناطیسی سیاره است و دانشمندان امیدوار بودند این نمای نزدیک جدید، فرصت تحلیل و تمییز این سیگنال‌ها را از سیگنال‌هایی که از اتمسفر سیاره منشا می‌گیرند، فراهم کند.
اما قضیه برخلاف آنچه پیش‌بینی شده بود پیش رفت. در تحقیق جدیدی که در Science منتشر شده است، تیم محققان فضاپیمای Cassini، بهترین مقیاس‌هایی را که تا کنون از میدان مغناطیسی زحل اندازه گرفته شده است، فاش کرد. مقیاس‌ها نشان می‌دهد که دو محور زحل انحراف ناچیزی به اندازه‌ی ۰/۰۰۹۵ درجه دارند. هم راستا بودن بیش از اندازه‌ی دو محور تاکنون اجازه اندازه‌گیری بختر از طول روز در زحل را نداده است؛ درمقابل موجب مطرح شدن معمای جدیدی می‌شود. دیناموهای سیاره‌ای که میدان مغناطیسی را می‌سازند به طور معمول برای تداوم نیازمند مقداری انحراف بین دو محور هستند. با توجه به تقارن فوق‌العاده‌ی زحل، سوالی که مطرح می‌شود این است که چگونه زحل دارای میدان مغناطیسی است؟