هورمون استخوان حافظه را بهبود می‌بخشد. هورمونی که حین ورزش آزاد می‌شود، ذخیره‌ی حافظه و بازیابی آن را در موش مسن افزایش می‌دهد. پروتئین این هورمون اکنون شناسایی شده و می‌تواند اساس درمان کاهش حافظه‌ی مرتبط با افزایش سن باشد. با افزایش سن چرخ‌دنده‌های عملکردی بدن همچون بازسازی سلولی و ترسح هورمون، کندتر عمل می‌کنند. به عنوان مثال، با افزایش سن ساخت هورمون سازنده‌ی استخوان به نام استئوکلسین کمتر می‌شود. Eric Kandel و همکارانش از دانشگاه کلمبیا در نیویورک، در مطالعه‌ی اخیر متوجه شدند موش مبتلا به کمبود استئوکلسین، علائم کاهش حافظه را نشان می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
آن‌ها همچنین این کاهش حافظه را به ژنی تحت عنوان RbAp48 ارتباط دادند که فعالیت آن با تزریق استئوکلسین به موش، افزایش می‌یابد. در ادامه تیم Kandel به موش‌های ۱۶ ماهه استئوکلسین تزریق کردند؛ نتیجه آن که بیان RbAp48 طی ۴۸ ساعت، در مغزهای این موش‌های مسن تا ۱۵ درصد افزایش یافت.
در این آزمایش‌ها به نظر می‌رسید موشی که ترزیق را دریافت می‌کرد، نسبت به سایرین مشکل کمتری در حافظه داشت. محققان با بررسی بیشتر متوجه شدند RbAp48، بیان پروتئینی به نام GPR158 را کنترل می‌کند. استئوکلسین برای اعمال اثر خود به صورت افزایش حافظه، باید به این پروتئین متصل شود.
این اولین بار است که توانستیم مسیر دقیق مابین RbAp48 و استئوکلسین را نشان دهیم. در آینده خواهیم توانست با تهیه‌ی فرمی از GPR158 و تجویز آن، موجب بهبودی کاهش حافظه‌ی مرتبط با افزایش سن شویم.
