انتشار این مقاله


سم باکتری استافیلوکوکوس اورئوس یک شمشیر دو لبه است ! کشنده یا نجات بخش ؟

باکتری استافیلوکوکوس اورئوس می‌تواند بیماری‌های متعددی را ایجاد کند ؛ ازجمله عفونت پوستی، ذات الریه و عفونت خون . پاسخ ایمنی قوی ایجادشده توسط این باکتری به مرور بیشتر می‌شود .براساس انتشارات تیم دانشگاه TMU و دانشگاه توبینژن، یکی از علل این مکانیسم وجود سموم باکتریایی خاص است. این سموم تعداد سلول‌هایی که می‌توانند ایمنی […]

باکتری استافیلوکوکوس اورئوس می‌تواند بیماری‌های متعددی را ایجاد کند ؛ ازجمله عفونت پوستی، ذات الریه و عفونت خون . پاسخ ایمنی قوی ایجادشده توسط این باکتری به مرور بیشتر می‌شود .براساس انتشارات تیم دانشگاه TMU و دانشگاه توبینژن، یکی از علل این مکانیسم وجود سموم باکتریایی خاص است. این سموم تعداد سلول‌هایی که می‌توانند ایمنی را سرکوب کنند کم می‌کند . بنابراین گونه‌هایی که مقاومت چند دارویی پیداکرده‌اند و مقادیر زیادی از این سم را دارند بسیار خطرناک‌اند.

 


مقاله مرتبط : عفونت‌های حاصل از استافیلوکوک‌اورئوس‌های مقاوم به متی‌سیلین


در طول یک عفونت ، استافیلوکوکوس ترکیبی مضر را از خودش آزاد می‌کند که محتوی مقدار متعددی از مواد است ؛ از جمله انتروتوکسین های A ,B. محققان دانشگاه‌های TMUوTubingen بررسی کردند که آیا این سموم نقشی در پاسخ بیشتر سیستم ایمنی به باکتری‌های بیماری زا دارد یا نه .

محققان اثر این مواد را بر سلول‌های خاصی از بدن موسوم به MDSCs یا سلول سرکوبگر مشتق از مغز استخوان که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند آزمایش کردند . این سلول‌ها سیستم ایمنی را چک می‌کنند تا از پاسخ‌هایی که خیلی قوی‌اند و ضررشان بیش از منفعتشان است جلوگیری کنند .

سموم پاسخ‌های ایمنی را تشدید می‌کنند

دکتر نیکلاس ریبر متخصص بیماری‌های عفونی و روماتولوژی در بیمارستان کودکان مونیخ شابینگ رهبری این مطالعه را بر عهده دارد. او و تیمش حدود ۲۰ گونه از این باکتری را بررسی کردند ؛ ازجمله باکتری‌هایی که به چندین نوع دارو مقاومت داشتند . این باکتری‌های مقاوم در بیمارستان‌ها معضل بزرگی ایجاد می‌کنند زیرا بیماران را که با سایر مشکلات ضعیف‌تر شده‌اند مبتلا می‌کنند و درمان عفونتشان سخت می‌شود.

طی بررسی‌ها محققان دریافتند غلظت این انتروتوکسین ها روی سلول‌های MDSCs اثر تعدیل‌کننده دارد . گونه‌های خاصی با آزاد کردن مقدار زیادی سم تعداد سلول‌های مهارکننده ایمنی را کاهش می‌دادند ؛ درحالی‌که مقادیر کمی ازین سموم اثر عکس داشت و این سلول‌ها را افزایش می‌داد .

دکتررریبر معتقد است :

ما دقیقانمی توانیم بگوییم که غلظت بالای سم سلول‌های سرکوبگر را می‌کشد یا باعث تولید مقدار کمی از آن‌ها در وهله اول می‌شود ؛ اما برآیند مشابه است و آن این است که سیستم ایمنی  دیگر به طور موثر بررسی نخواهد شد در طولانی مدت دیگر تعدیل نمی‌شود .

گونه‌های دارای مقاومت چند دارویی به طور اختصاصی سم بسیار زیادی تولید می‌کنند . دکترریبر اشاره می‌کند :

علاوه بر مقاومتشان به بیشتر آنتی بیوتیک این مساله آنها را خطرناک تر می‌کند . آن‌ها پاسخ ایمنی را بیشتر تحریک می‌کنند و این بدن را بیشتر ضعیف می‌کند.

استفاده از سموم در درمان سرطان

دکتر ریبرتوضیح داد:

بادانش کنونی ما این اثر سم‌ها می‌تواند در درمان سرطان‌ها مورد استفاده قرار گیرد . مشکل ما در مبارزه با سرطان این است که سیستم ایمنی به خاطر قوی بودن مکانیسم های سرکوب‌کننده نمی‌تواند مبارزه فعالی داشته باشد .

یکی از روش‌ها می‌تواند این باشد که با تزریق مقادیر ضعیف شده سم به اطراف تومور پاسخ ایمنی را در آنجا تقویت کنیم ؛ و این به معنی مبارزه بیشتر علیه سلول‌های تومور است.

محققان اکنون قصد دارند مکانیسم مولکولی پشت این اثر را بررسی کنند

فائزه رحیمی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید