دمای در حال افزایش کره زمین می تواند باعث ناباروری بعضی از گونه ها شود؛ دانشمندان دانشگاه لیورپول هشدار دادند که این گونه ها ممکن است زود تر از آنچه که انتظار می رود تسلیم اثرات تغییرات آب و هوایی شوند. دکتر تام پرایس از دپارتمان بیولوژی تکاملی دانشگاه توضیح می دهد:
ما به اندازه کافی بر اثر دما روی بقایای گونه ها توجه نداشتیم زیرا بیشتر روی دماهایی که برای ارگانیسم ها کشنده است متمرکز شده ایم. باید اثرات دما روی باروری ارگانیسم ها بیشتر بررسی شود و بدانیم که در چه دماهایی موجودات قادر به تولید مثل نیستند.
در حال حاضر زیست شناسان تلاش می کنند که جاهایی را که امکان انقراض موجودات در اثر تغییرات آب و هوا وجود دارد، شناسایی کنند و اقدامات لازم را در جهت ساخت مخازن مناسب انجام دهند. بااین وجود بیشتر اطلاعات درباره دماهایی که باعث انقراض گونه ها در منطقه ای می شوند، بر اساس CTL (حد بحرانی حرارتی) است. critical thermal limit یا حد بحرانی حرارتی ، دمایی است که موجودات در آن دما از حال می روند، نمی توانند حرکت کنند یا می میرند.
براساس مقاله ای که در Trends ژورنال Ecology and Evolution منتشر شده بود، محققان بر این باور هستند که داده های گسترده ای از طیف وسیعی از حیوانات و گیاهان نشان می دهد که ارگانیسم ها در دماهای پایین تر از CTL شان باروری خود را از دست می دهند. دکتر پرایس گفته است:
باور بر این است که بعضی از گونه ها بیشتر از بقیه در معرض خطر ناباروری ایجاد شده در اثر تغییرات آب و هوا هستند؛ مثل حیوانات خون سرد و گونه های آبزی. بر اساس داده هایی که الان داریم ،این خطر برای بسیاری از گونه ها جدی خواهد بود. اما کدام یک بیشتر در خطرند؟ آیا از بین رفتن باروری برای حذف کل جمعیت کافی است یا تعداد اندکی از افراد بارور می توانند جمعیت را حفظ کنند؟ ما جواب هیچ کدام از این سوالات را الان نمی دانیم و نیاز به داده های بیشتری است.
برای کمک به این موضوع، محققان اندازه گیری های دیگری از عملکرد ارگانیسم ها در دماهای بسیار بالا که بر باروری تاثیر می گذارند، پیشنهاد کرده اند که آنها را “محدودیت باروری دمایی” یا “TFL” نامیده اند. محققان معتقدند اگر TFL نیز مثل CTL بررسی شود، می توان فهمید که آیا ناباروری ایجاد شده در اثر تغییرات آب و هوایی مسئله نگران کننده ایست یا نه ، کدام ارگانیسم ها نسبت به ناباروری دمایی حساس تر هستند و چگونه می توان برنامه های محافظتی برای بقای گونه ها طراحی کرد. دکتر پرایس افزود:
ما به محققان سرتاسر جهان که روی سیستم های مختلفی از ماهی، مرجان ها، گل ها، پستانداران و مگس ها کار می کنند نیاز مندیم تا بتوانیم راهی برای اندازه گیری چگونگی تاثیر دما روی باروری این موجودات پیدا کنیم و اطلاعات جمع آوری شده را با تخمین هایی که درباره دمایی که موجودات می میرند یا عملکرد خود را از دست می دهند زده شده، مقایسه کنیم.
