کلایو مک‌کی (۱۹۶۷-۱۸۹۸) ۷۶ سال پیش به خاطر اکتشافش در زمینه نقش محدودیت کالری در افزایش طول عمر موش‌ها بسیار مورد تقدیر قرار گرفته‌است. با این که از این اکتشاف بیشتر به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردها در زمینه زیست‌شناسی و پزشکی یاد می‌شود، این مورد تنها یکی از مشارکت‌های وی در زمینه فیزیولوژی تغذیه‌ای می‌باشد.
کلایو در ایالت ایندیانا بزرگ شد و تحصیلات کارشناسی خود در شاخه شیمی و فیزیک را در دانشگاه Illinois گذراند. سپس در سال ۱۹۲۳ مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه ایالتی آیووا گرفت و در سال ۱۹۲۵ Ph.D بیوشیمی خود را از دانشگاه برکلی کالیفرنیا دریافت کرد. او به همراه L.B.Mendel فلوشیپ شورای تحقیقات ملی را در Yale به پایان رساند. در سال ۱۹۲۷ دعوتنامه‌ای را از دپارتمان علوم حیوانات دانشگاه Cornell دریافت کرد که به او پیشنهاد شده بود تا به عنوان استادیار در آنجا شروع به کار کند. او تا مقطع دانشیاری و استاد تمامی علوم تغذیه در دانشگاه Cornell ماند تا اینکه در سال ۱۹۶۲ بازنشسته شد. او همچنین در دانشکده تغذیه دانشگاه Cornell نیز مشغول به کار بود، بیشتر به این جهت که در تاسیس دانشکده کمک شایانی کرده‌بود.
در سال ۱۹۳۴ مک‌کی و کراول اولین گزارش خود را درمورد نقش محدودیت کالری در افزایش طول عمر موش‌ها منتشر کردند. در سال ۱۹۳۵ دو مطالعه برجسته از دانشگاه Cornell که نویسندگانش مک‌کی و کراول بودند، اثبات کردند که طول عمر و عمکرد تولیدمثلی موش‌ها به میزان کالری دریافتی آنها وابسته‌است. بعد از جنگ‌جهانی دوم، گستره این یافته‌ها به گاوهای گوشتی و شیرده رسید، به طوری که همین محدودیت کالری تاثیر زیادی در میزان تغذیه و شیردهی آنها داشت. طی زمان توانایی محدودیت کالری در افزایش طول عمر به گونه‌های زیادی توسعه پیدا کرد که شامل مگس‌ها، کرم‌ها، مخمر، جوندگان و میمون‌ها می‌شد.
این دسته از مطالعات اولیه که توسط مک‌کی و همکارانش صورت گرفته، زمینه را برای کار بر روی رشته پیری‌شناسی مهیا کرد. او مدیر و سرپرست انجمن پیری آمریکا بود. و از همه مهم‌تر، یافته‌های او تلنگری برای انجام صدها هزار پروژه‌ای شد که دردراستای توسعه داروهای تقلیدکننده اثر محدودیت کالری انجام می‌گرفتند تا از شیوع چاقی، دیابت نوع ۲ وسرطان جلوگیری کنند.
حیطه‌های مورد علاقه او ، زمینه‌های تحقیقاتی زیادی را در برمی‌گرفت که تا به امروز نیز این مطالعات ادامه دارد. او در سال ۱۹۶۷ در سن ۶۹ سالگی در گذشت. افرادی مثل مک‌کی که بتوانند طی یک مدت کوتاه به این همه موفقیت دست پیدا کنند، انگشت‌شمار است. در ادامه به برخی از کارهای وی اشاره می‌شود.
جنگ‌های کولا
مک‌کی اولین تلاش‌هایش را در راستای مبارزه با کولا آغاز کزد. او در نظر داشت تا حملاتش را متمرکز این ویژگی کوکاکولا کند که دارای غلظت بالایی از فسفریک‌اسید بود و موجب زدایش مینای دندان می‌شد تا اینکه به میزان بالای قند آن و تاثیر آن برروی حساسیت انسولین و پیدایش دیابت نوع ۲ کند، زیرا که مورد اول به راحتی توسط افراد عادی درک می‌شود.او موفق شد تا از میزان فسفریک‌اسید استفاده شده در کوکاکولا بکاهد، اما همچنان میزان بالای قند نوشابه در رژیم‌غذایی فرد به عنوان یک مسئله جدی باقیمانده‌است. در این هنگام شایعاتی مبنی براین می‌پیچید که به موفقیت رسیدن مک‌کی ممکن است به قیمت از دست دادن شغلش تمام شود، اما مدیریت Cornell از او پشتیبانی کرد و شایعات نیز به زودی پایان یافتند.
متابولیسم کلسیم در افراد پیر
مک‌کی و همکارانش اولین افرادی بودند که پی بردند جذب کلسیم در حیوانات و همچنین زنان و مردان پیر کم‌تر است. برخی از دیتاهای اولیه از ماهی قزل‌آلا و سگ‌ها بدست آمده‌اند که این گونه‌ها جزو گونه‌هایی بودند که مک‌کی به طور گسترده درباره آ‌ها مطالعه کرده‌است. این یافته‌ها منجر ب تاسیس یک شرکت دارویی بزرگ شد که محصولات استروژن‌داری تولید میکرد که از ادرار اسب استخراج می‌شد. این محصولات تا سال‌ها برای تقویت استخوان زنان یائسه به کار می‌رفتند. کشاورزان مناطق مختلف ادرار اسب را جمع‌آوری کرده وبه ازای تعداد داروهای تولیدی به این شرکت داروسازی می‌فروختند.
غذاهای پرتودیده
یکی از مسائل در حال حاضری که محققان و مصرف‌کنندگان تمایل زیادی دانستن آن دارند، این است که آیا می‌توانند غذاها را از پرتودهی مصون نگه‌داشت. یکی از پیشگامان این مطالعه مک‌کی است که در آزمایش تغذیه سگ‌ها با گوشت‌های پرتودیده، مشاهده کرد که این گوشت‌ها هیچگونه اثرات سوئی بر رشد و تولیدمثل سگ‌ها نداشتند. به نظر میرسد تحقیقات جدید نیز به نتیجه مشابهی می‌رسند.
تمایل ما به قند
یکی از اولین آزمایش‌هایی که در آزمایشگاه مک‌کی انجام شد، نشان‌دهنده تمایل قابلتوجه موش‌ها به مصرف محلول ۱۰% قندی در مقایسه با آب شیرین بود. هر یک از موش‌ها در قفس های جداگانه بودن و دسترسی یکسانی به آب آشامیدنی و آب قند داشتند. در همه موارد آب آشامیدنی دست‌نخورده باقی مانده‌بود در حالی که ظروف آب قند خالی شده‌بودند. آزمایش‌های بعدی نیز نشان داد این نتایج قابل تعمیم به گروه‌های دیگر من جمله انسان‌ها نیز می‌باشد.
کیفیت پروتئین
در اوایل کار مک‌کی متوجه شد که کیفیت پروتئین‌ها براساس ترتیب آمینواسیدها متغیر است. یک مقایسه کیفیتی بین پروتئین شیر(کازئین) و پروتئین سویا نشان می‌داد که پروتئین سویا به همان اندازه کازئین در تقویت رشد فرد موثر است که منجر شد تا از این پروتئین به طور گسترده در غذاهای مختلف استفاده شود و تولید سویا به طور انفجاری در سراسر جهان افزایش پیدا کند. کازئین به عنوان پرکیفیت‌ترین پروتئین باقی‌ماند و به عنوان ترکیب اصلی در آماده‌سازی ماست استفاده می‌شود.
