حساسیت‌های فصلی می‌توانند منجر به پرشدگی و احتقان سینوس‌ها، عطسه و آبریزش بینی شوند. اما درصورتی که در سر خود احساس درد و فشار می‌کنید، بهتر است که بررسی سایر دلایل ممکن بپردازید. مشکلات سینویس معمولاً باعث سردرد نمی‌شوند، یا حداقل سردرد در معنای عامیانه و رایج را ایجاد نمی‌کنند؛ افراد مبتلا به مشکل احتقان یا گرفتگی سینوس‌ها، بیشتر از “گرفتگی سر” یاد می‌کند تا سردرد.
دکتر Kormos معتقد است سردردهای مداوم همراه با گرفتگی بینی می‌توانند نشانۀ سردردهای میگرنی باشند، چون میگرن می‌تواند باعث افزایش فشار سینوس‌ها و تخلیۀ ترشحات روشن شود؛ همان‌طوری که چشم‌ها قرمز و پر از اشک می‌کند.
مبتلایان به میگرن معمولاً به اشتباه مبتلا به مشکلات سینوسی تشخیص داده می‌شوند و این امر ممکن است به این دلیل باشد که بیشتر افراد از ارتباط بین سردردهای میگرنی و فشار و درد سینوسی بی‌اطلاع‌اند. در حقیقت ۸۰درصد مبتلایان به میگرن، درد و فشار در سینوس‌ها را گزارش کرده‌اند و نیمی از آن‌ها گرفتگی بینی و آبریزش را داشته‌اند. برای تکمیل این سردرگمی باید این را هم اضافه‌کنیم که تغییرات آب‌و‌هوایی از معمول‌ترین محرک‌های سردردهای میگرنی هستند. این مسئله به اشتباه بیشتر در تمییز سردردهای میگرنی و حساسیت‌های فصلی دامن می‌زند.
پزشکان برای تشخیص نوع سردرد، می‌توانند از علائم کمکی دیگر هم استفاده‌کنند. به‌عنوان مثال، تهوع، استفراغ و حساسیت به نور و صدا از نشانه‌های سردردهای میگرنی هستند.
سردردهای میگرنی باید هرچه سریع‌تر درمان شوند، چراکه تاخیر، باعث دشوارتر شدن روند درمان می‌شود. تریپتان‌ها گروهی از داروها هسند که مهم‌ترین نقش را در درمان میگرن ایفا میکنند.
شاید بهترین راه برای کنترل و مدیریت سردردهای میگرنی، پیشگیری از طریق کاهش قرارگیری در معرض محرک‌ها باشد. مهم‌ترین این محرک‌ها عبارت‌اند از:
- کافئین
- مواد غذایی حاوی تیرامین (پنیرها و گوشت‌های کهنه [مثل پنیر کوزه])، سولفیت (غذاهای نگهداری‌شده) و مونو سدیم گلوتامات (MSG)
- استرس
- سطح هورمون‌ها (مثلاً وابسته به چرخۀ عادت ماهیانه یا داروهای حاوی هورمون‌ها)
- کسر خواب
- مسافرت
- تغییر در آب‌و‌هوا یا ارتفاع
- زیاده‌روی در مصرف مسکن‌های ضددرد
از پزشک خود بخواهید داروهایی برای پیشگیری و کاهش تعداد و شدت سردردها تجویز کند. این داروها عمدتاً شامل مسدودکننده‌های بتا (Beta Blockers)، مسدودکننده‌های کانال‌های کلسیمی (Calcium Channel Blockers)، مهارکننده‌های آنزیم تبدیلی آنژیوتانسین (ACE Inhibitors)، داروهای ضدتشنج و برخی داروهای موثر در درمان افسردگی می‌باشند.
