امروز دوم آوریل ۲۰۱۹، مصادف با روز آگاهی جهانی اوتیسم است. این روز دوم آوریل هر سال به منظور آگاهیبخشی عمومی در مورد اختلال طیف اوتیسم گرامی داشته میشود. این روز برای اولین بار در دوم آوریل ۲۰۰۸ به این نام خوانده شد.
محور اصلی روز آگاهی جهانی اوتیسم ۲۰۱۹ «فناوری کمککننده، مشارکت فعال» اعلام شده است.
مرکز نظارت بر روز آگاهی جهانی اوتیسم ۲۰۱۹ در سازمان ملل متحد، امسال بر توسعه و ترویج فناوریهای کمککننده برای افراد مبتلا به اختلال اوتیسم اهتمام خواهد ورزید.
داشتن دسترسی به فناوریهای حمایتی برای بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال، یکی از ملزومات دستیابی به حداقل حقوق انسانی و امکان حضور همهجانبه در جامعهی امروزی است؛ که به نوبهی خود دستیابی به «اهداف توسعهبخشی پایدار» را در سطح جهانی امکانپذیر خواهد ساخت. فناوریهای کمککننده میتوانند با از پیش رو برداشتن موانع، حضور فعال در اجتماع را برای کودکان و بزرگسالان اوتیسمی فراهم کنند.
«پیماننامهی حقوق افراد دارای کمتوانی» نقش اثرگذار فناوریهای کمککننده در توانبخشی به افراد دچار کمتوانیهای جسمانی و روانی، به منظور دستیابی به حقوق اساسی و آزادی اجتماعی را به رسمیت شناخته است. این قرارداد کشورهای همپیمان را ملزم میسازد تا دسترسی به چنین فناوریهایی را با هزینهی مناسب برای این افراد فراهم ساخته، و زمینههای لازم برای پیشبرد تحقیق و توسعه در حوزهی فناوریهای کمککننده را برقرار نماید.
اوتیسم یک ناتوانی تکاملی است که در سه سال اول زندگی خود را نشان میدهد. این اختلال تا پایان عمر با فرد همراه خواهد بود، هر چند علائم آن ممکن است به مرور زمان بهبود یابد. اوتیسم یک ناهنجاری عصبی است که عملکرد مغز را تحت تأثیر قرار میدهد.
اختلال طیف اوتیسم ممکن است در یک مورد از هر ۶۸ کودک مشاهده شود. این ناهنجاری با بروز اختلال در تعاملات اجتماعی، عدم توانایی کامل در ارتباط گفتاری و غیرگفتاری، تکرار غیرعادی رفتار، و کاهش علاقهمندیهای عمومی و تمایل به انجام فعالیتهای روزانه مشخص میشود.
علت اصلی بروز اوتیسم هنوز مشخص نشده است، اما به عقیدهی پژوهشگران دستهای از عوامل ژنتیکی و محیطی در ظهور این اختلال نقش دارند. هیچگونه درمانی برای اوتیسم در دست نیست، با این حال روشهایی مانند گفتاردرمانی، زباندرمانی، کاردرمانی، حمایت تحصیلی و سایر مداخلههای بالینی میتواند در کنترل علائم اوتیسم سودمند باشد.