دانشمندان فهمیدند که چگونه با تغییر ژنتیکی باکتری‌ها آن‌ها را قادر به تنیدن تار عنکبوت بسیار مقاوم کنند.
تار عنکبوت از فلز محکم‌تر است اما استفاده از آن‌ها اصلا با صرفه نیست بنابراین پیدا کردن راه‌حلی برای تولید عمده‌ی این تارها موجب تولید پارچه‌های فوق مقاوم شده و شاید به تولید نسل جدیدی از لباس فضانوردی منجر شود.
جادوی ژنتیک
برای بدست آوردن تار کافی عنکبوت‌ها را کنار هم قرار دهید و آن‌ها همدیگر را می‌بلعند؛ یا مثل بسیاری از پروسه‌های میکروبیولوژی ژن تار عنکبوت را در باکتری قرار دهید اما باکتری آن را پس می‌زند. پس راه‌حل چیست؟
فوژونگ ژانگ محقق ارشد این مطالعه در مصاحبه مطبوعاتی گفت:
در طبیعت، مواد پروتئینی بسیاری وجود دارد که فواید بسیاری را دارا می‌باشند اما اغلب منابع این دست از مواد محدود هستند. تلاش ما این است که میکروب‌هایی بسازیم که این مواد را با کیفیتی بهتر در اختیار ما قرار دهند.
برای حل این محدودیت‌ها، دانشمندان ژن‌های تار عنکبوت را به قطعات کوچکی تقسیم کردند که پس از وارد شدن به ژنوم باکتری سر هم شدند.
عنکبوت‌های فضایی
به کمک این روش، دانشمندان موفق به ساخت ۲ گرم تار عنکبوت از هر یک لیتر باکتری شدند که به همان اندازه‌ی تار بدست آمده از عنکبوت مقاوم بود. با این‌که این میزان از تار بدست آمده در قیاس با حجم باکتری‌ها زیاد نیست اما در مقایسه با دیگر تلاش‌ها برای تولید انبوه تار عنکبوت، پیشرفت چشم‌گیری است. اگر این مطالعه موفقیت‌آمیز باشد، ناسا باکتری‌ها را در مأموریت‌های آینده برای تأمین مواد لازم فضانوردان برای تعمیرات به فضا خواهد فرستاد.
