هیچ چیز خواب خوش شبانه را به اندازهی کابوس خراب نمیکند؛ کابوسی در مورد افتادن دندانها یا دادن امتحان دیفرانسیل. خوشبختانه، دانشمندان طبق مطالعهی جدید سرنخهایی در مورد منشا کابوس ها خوابهای بد یافتهاند. مطالعهی اخیر در مورد اساس نورولوژیکی کابوسها صورت گرفته است.
متهم بیولوژیک
به ادعای مجلهی Cosmos ، این مطالعه که انتظار میرفت سهشنبهی گذشته در ژورنال JNeurosci منتشر شود، مشخص کرده چه ناحیهاسی از مغز مسئول ایجاد احساس خشم به هنگام خواب است. محققان در تحقیق صورت گرفته، افراد را در میانهی مرحلهای از خواب تحت عنوان خواب REM –کوتاه شدهی عبارت Rapid Eye Movement به معنای حرکت سریع چشم- بیدار کردند. این مرحله از خواب با دیدن رؤیا ارتباط دارد.
آن دسته از شرکتکنندگان در مطالعه که احساس خشم در رؤیا را گزارش کرده بودند، فعالیت نورونی کورتکس فرونتال نیمهی راست مغزشان حین رؤیا افزایش یافته بود. به این معنا که احتمالاً آن ناحیه از مغز، در دیدن خوابهای بد مقصر میباشد. این مطالعه که هنوز منتشر نیافته، طبق گزارش تنها بر روی ۱۷ نفر طی دو شب صورت گرفته است. عدم تقارن مشاهده شده در فعالیت مغزی نیاز به بررسیهای بیشتر دارد. این تنها اولین گام در درک چرایی دیدن کابوسهاست و احتمالاً اولین گام در جهت رهایی از آنها!