مطالعات نشان از مهارت بالاتر کودکان مادران شاغل دارد!

بر اساس تحقیقات جدید از مدرسه اقتصاد لندن و دانشگاه آکسفورد، کودکانی که مادرانشان مشغول به کار نیستند، قابلیت کمتری در صحبت کردن، مهارت های اجتماعی، جنبش ها و مهارت های روزمره دارند.‌ گذراندن ساعات بیشتری با کودکان، مهارت‌های روزانه و اجتماعی شان را تقویت میکند.

صرف کردن زمان زیاد کودکان با پدربزرگ ها و مادر بزرگ هایشان، هنگام مراقبت کردن از آن ها، به بهتر شدن توانایی حرف زدن آنها کمک میکند.

مقاله ی “ترقی و سعادت کودکان بسیار کم سن” که توسط پروفسور Paul Anand از  LSE و دانشگاه کلمبیا، و دکتر Laurence Roope از دانشگاه آکسفورد نوشته شده است؛ در مجله انتخاب اجتماعی و رفاه منتشر شده است.

بالا بودن سن مادر بر روی هر چهار مهارت زیر اثر منفی می گذارد:

1. مهارت های اجتماعی
2. صحبت کردن
3. حرکت
4. مهارت های روزمره

در مقابل، بالا بودن درجه ی تحصیلات علمی مادر؛ تاثیر مثبتی روی این چهار مهارت دارد.

ارزیابی‌هایی حاکی از اینکه چه فعالیت‌هایی بیشترین تاثیر را روی مهارت های کودکان می‌گذارد

پژوهشگران همچنین اثر یک سری فعالیت های خاص را روی کودکان کم سن امتحان کردند و فهمیدند که خواندن و خرید کردن آنها را خوشحال میکند.

خواندن یا تعریف کردن داستان و خواندن ترانه‌های کودکانه تاثیر مثبتی در قابلیت صحبت کردنشان دارد. بدیهی است که دیدار با کودکان خانواده های دیگر، اثر مثبتی روی این توانایی ها میگذارد.

خواندن ترانه‌های کودکانه و نقاشی و انجام هنرها و صنایع دستی تاثیر مثبتی در ارتقای مهارت های حرکتی دارند.

پیاده روی در خارج از منزل تاثیر منفی بر مهارت های حرکتی کودک میگذارد!

ممکن است تعجب کنید ولی حقیقت دارد چرا که به نظر می رسد کودکان زمان کمتری را برای انجام فعالیت های دیگری که برای ترویج مهارت هایشان لازم است، صرف میکنند.

کودکانی که تنها نیستند و خواهر و برادر دارند؛ دارای مهارت های بهتری در این چهار حوزه می باشند.

شاید به این دلیل که که کودکان با وجود داشتن زمان کمتری برای تعامل با پدر و مادر، دائما در حال یادگیری از خواهر و برادر بزرگتر از خودشان هستند.

نتیجه گیری از این مقاله:

در طول تاریخ به آسایش و رفاه که از متعلقات اقتصادی اند، توجه نسبتا کمی شده است؛ اما مسّلما برای آن باید یک دولت مرکزی از اقتصاد رفاه باشد. این مقاله نشان می دهد که فراوانی و وفور نعمت مادی تنها یکی از عوامل مهم برای ترقی و رشد کودکان است.

به نظر می رسد بیشتر فعالیت‌های تعاملی بین کودک و مراقب، مربوط به پیشرفت در هر دو زمینه ی استعداد شناختی و غیر شناختی -و برای رسیدن به شادی کودک- است.

این یافته قابل قبول است و نشان می دهد که پدر و مادر فعال، نقش مهمی در رشد کودک دارد.

پروفسور Anand اظهار داشت: «ما خوشحالیم که برای اولین بار یکی از مطالعات اقتصادی به پیام های مثبتی از رفتار کودکان با مشارکت فعالیت با پدر و مادر، اشاره میکند و نشان می دهد که فعالیت های مختلف، ترویج مهارت های گوناگونی را در پی دارد.»