براساس مطالعه ای که در ۱۳۶ کشور جهان صورت گرفته است، میزان چاقی در کشورهای با مصرف بالای برنج( به طور میانگین روزانه ۱۵۰ گرم برای هر نفر)، به میزان قابل توجهی کمتر است. درحالی که میزان چاقی در کشورهایی مصرف برنج کمتری دارند ( به طورمیانگین روزانه ۱۴ گرم برای هر نفر)، بیشتر است. این مطالعه در کنگره امسال درمورد چاقی ( ECO , European Congress on Obesity ) در گلاسکو، انگلستان (۲۸ آوریل تا یک می) ارائه شد.
حتی پس از احتساب سایر فاکتورهای سبک زندگی و اقتصادی اجتماعی شامل مصرف انرژی مجموع، تحصیلات، مصرف مواد مخدر، سرانه تولید ناخالص ملی و هزینه های سلامت ، ارتباط میان چاقی و مصرف برنج همچنان باقی ماند.
محققان براورد می کنند که حتی افزایش کم در مصرف برنج ( ۵۰ گرم/روز/شخص معادل یک چهارم فنجان) می تواند شیوع جهانی چاقی را حدود یک درصد کاهش دهد.
براساس داده های این مطالعه، میزان چاقی در کشورهایی که برنج را به عنوان غذای عمده مصرف می کنند، کمتر است. بنابراین غذاهای ژاپنی یا رژیم غذایی آسیایی که برپایه برنج هستند، ممکن است به پیشگیری از چاقی کمک کنند. باتوجه به اینکه میزان چاقی در سراسر جهان در حال گسترش است، باید مصرف بیشتر برنج در کشور های غربی توصیه شود.
افرادی که رژیم غذایی حاوی فیبرو حبوبات بیشتری دارند، وزن و میزان کلسترول کمتری داشته و کمتر به بیماری های غیرعفونی مبتلا می شوند. با این وجود، اثر مصرف برنج بر چاقی نامشخص است. برای فهم بهتر ارتباط میان این دو، محققان مصرف نسبی (گرم/روز/شخص) برنج (تمام انواع برنج ها شامل برنج سفید، برنج قهوه ای ، آرد برنج ) و مصرف انرژی (کیلوکالری/روز/شخص) را در رژیم غذایی افراد ۱۳۶ کشور که جمعیتی بیشتر از یک میلیون نفر دارند، بررسی کردند. آن ها از داده های سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد استفاده کردند.
این داده ها با احتساب شیوع چاقی، میانگین سالهای تحصیلی، درصد جمعیت بالای ۶۵ سال، سرانه تولید ناخالص ملی و هزینه های سلامت، آنالیز شدند. کشورها در دو گروه پرمصرف و کم مصرف طبقه بندی شدند.
آنالیز داده ها نشان داد که مجموع انرژی مصرف شده، میزان مصرف مواد مخدر، میزان چاقی، درصد جمعیت بالای ۶۵ سال، تولید ناخالص ملی، تحصیلات و هزینه های سلامت به طور قابل توجهی در کشورهایی که مصرف برنج بالایی داشتند کمتر بود. بنگلادش (رتبه اول ؛ ۴۷۳ گرم/روز/شخص) ، لائو (رتبه دوم ؛ ۴۴۳) ، کامبوج (رتبه سوم؛ ۴۳۸) ، ویتنام (رتبه چهارم ؛ ۳۹۸) و اندونزی (رتبه پنجم ؛ ۳۶۱) مثال هایی از این کشورها هستند. در کشور هایی که مصرف برنج کمتر بود، موارد گفته شده بالا تر بودند. فرانسه ( رتبه ۹۹ ؛ ۱۵ گرم/روز/شخص) ، انگلستان ( رتبه ۸۹ ؛ ۱۹) ، ایالات متحده ( رتبه ۸۷ ؛ ۱۹) ، اسپانیا ( رتبه ۸۱ ؛ ۲۲)، کانادا (رتبه ۷۷ ؛ ۲۴) و استرالیا (رتبه ۶۷ ؛ ۳۲) به ترتیب کشورهای با مصرف برنج پایین هستند.
به نظر می رسد مصرف برنج از افزایش وزن پیشگیری کند. فیبر، مواد معذی و ترکیبات گیاهی موجود در تمام حبوبات ممکن است باعث افزایش احساس سیری شده و از خوردن بیش از حد جلوگیری کند.علاوه بر این برنج چربی کمی دارد و پس از مصرف آن میزان گلوکز خون به مقدار کمتری بالا می رود که از ترشح انسولین جلوگیری می کند. بااین وجود، گزارشاتی وجود دارد که نشان می دهد مصرف بیش از حد برنج با سندروم متابولیک و دیابت مرتبط است. بنابراین در صورت مصرف برنج به میزان مناسب ممکن است از چاقی پیشگیری شود.
این تحقیق نشان دهنده رابطه علت ومعلولی بین میزان کشوری مصرف برنج و چاقی نیست و محققان معتقدند باید در این زمینه تحقیقات بیشتری صورت گیرد.
