مطالعات نشان می‌دهد داشتن شخصیت عصبی خطر بروز دمانس را دو برابر می‌کند. از ویژگی‌های اصلی شخصیت عصبی تمایل به نگرانی و تغییرات لحظه‌ای خلق است. کسانی که شخصیت این چنینی دارند احساسات منفی مثل افسردگی، اضطراب، احساس گناه و حسادت بیشتری را در طول زمان تجربه می‌کنند.
با این حال ارتباط میان عصبی بودن و دمانس تنها در کسانی که استرس طولانی‌مدت را تجربه کرده بودند، ثابت شد. به بیان دیگر افراد عصبی نسبت به استرس طولانی‌مدت حساس‌تر هستند و خطر بروز دمانس در افرادی که استرس مزمنی را تجربه نکرده باشند افزایش نمی‌یابد.
مقاله‌ی مرتبط: نشانه اولیه دمانس و مرگ چیست؟
با رجوع به سابقه‌ی زنان مبتلا به آزایمر مشخص شد که ۴۰ سال پیش شخصیت آنان بیشتر متمایل به نوع عصبی بود و رابطه‌ی آماری مشخصی میان زنان متحمل استرس طولانی مدت قبلی وجود داشت.
دکتر لنا جوهانسون (Lena Johannsson) نویسنده ارشد این مطالعه
این مطالعه ۸۰۰ زن با میانگین سنی ۴۶ سال را به مدت ۴ دهه مورد بررسی قرار داده بود.
از آنان در ارتباط با تجربه‌ی استرس طولانی مدت سؤال شد که منظور از ما به حالت وجود استرس دائمی مرتبط با خانواده، کار یا وضعیت سلامتی می‌شد که فرد را به مدت یک ماه یا بیشتر، عصبی و حساس کرده باشد.
مقاله‌ی مرتبط: فراموشی معمولی در مقابل دمانس؛ تفاوت چیست؟
می‌دانیم که ریسک فاکتورهای متعددی با خطر بروز دمانس مرتبط است. شخصیت ما مشخص کننده‌ی رفتار، سبک زندگی و چگونگی واکنش ما به استرس خواهد بود که در این صورت در میزان خطر بروز آلزایمر مؤثر میباشد.
با این حال عصبی بودن به کمک درمان قابل تغییر بوده و می‌توان اثر آن بر سلامت فرد را کاهش داد.
برخی مطالعات نشان داده‌اند که دوره‌های طولانی مدت استرس خطر بیماری آلزایمر را افزایش می‌دهد و نظریه ما بر این قرار است که استرس عامل اصلی تمامی این قضایاست. فرد با ویژگی‌های شخصیت عصبی نسبت به استرس حساس‌تر است.
دکتر لنا جوهانسون (Lena Johannsson) نویسنده ارشد این مطالعه
