تیرویئد اکتومی به معنای خارج کردن همه یا بخشی از غدهی تیروئید است. غدهی تیروئید یک غدهی پروانهای شکل است که در قائدهی گردن شما قرار گرفته است.
غدهی تیروئید هورمونهایی را ساخته و ترشح میکند که تمام ابعاد متابولیسم بدن از تعداد ضربان قلب تا سرعت سوختن و مصرف مواد غذایی در بدن را تایین میکند.
تیروئیداکتومی یکی از روشهایی است که برای درمان برخی از اختلالات غدهی تیروئید از قبیل سرطان تیروئید،بزرگی خوشخیم(غیر سرطانی تیروئید) و پرکاری تیروئید یا هیپرتیروئیدیسم انجام میشود.
اینکه چه مقدار از غدهی تیروئید شما طی جراحی برداشته شود، با بیماری شما و علت انجام جراحی مرتبط است.
اگر فقط بخشی از غدهی تیروئید شما برداشته شود، بخش باقیمانده غده میتواند بعد از جراحی بطور طبیعی فعالیت کند و هورمونهای مورد نیاز برای عملکرد طبیعی بدن را ساخته و ترشح کند؛ اما اگر کل غدهی تیروئید شما بطور کامل برداشته شود، بعد از جراحی شما باید به صورت روزانه از داروهایی که جایگزین هورمونهای تیروئید هستند استفاده کنید.
دلایل انجام تیروئیداکتومی
تیروئید اکتومی در موارد از قبیل:
- سرطان غدهی تیروئید: سرطان غدهی تیروئید از متداولترین دلایل انجام عمل تیروئیداکتومی است، اگر شما سرطان غدهی تیروئید دارید برداشتن قسمت اعظم اما نه تمام غدهی تیروئید شما یکی از روشهای درمانی خواهد بود.
- بزرگی خوشخیم(غیر سرطانی) غدهی تیروئید یا گواتر: برداشتن همهیا بخشی از غدهی تیروئید یکی از روشهای درمانی است در مواقعی که غدهی تیروئید شما بیش از اندازه بزرگ شدهاست و مشکلاتی ازقبیل: مشکلات تنفسی،اختلال در عمل بلع و یا موارد دیگر را برای شما ایجاد کرده است.
- پرکاری تیروئید یا هیپرتیروئیدیسم: پرکاری غدهی تیروئید شرایطی است که طی آن این غدهی مقادیر زیاد و اضافی از هورمونهای تیروئید را ساخته و ترشح میکند. اگر شما با مصرف قرصهای ضد تیروئیدی مشکل دارید و نیز تمایل به انجام اشعه درمانی با ید رادیواکتیو را ندارید، تیروئید اکتومی یکی از روشهای پیشنهادی است.
خطرات
تیروئیداکتومی بطور کلی یکی از جراحیهای ایمن میباشد، اما مانند هر جراحی دیگری میتواند خطرات و عوارضی را در پی داشتهباشد.
عوارض بالقوهی تیروئیداکتومی عبارتند از:
- خونریزی
- عفونت
- انسداد مجاری تنفسی در اثر خون ریزی
- عدم توانایی تکلم(لال شدن) و یا اختلال در تکلم درصورت آسیب رسیدن به عصب
- آسیب رسیدن به چهار غدهی کوچکی که در پشت غدهی تیروئید و چسبیده به آن قرار دارند (غدد پارا تیروئید) و متعاقب آن هیپوپاراتیروئیدیسم یا کمکاری غدد پاراتیروئید که به کاهش سطح کلسیم و افزایش سطح فسفات خون منجر میشود.
معمولا در جراحیهای غدهی تیروئید و برداشتن آن، قسمت خلفی غدهی تیروئید که غدد پاراتیروئید به آن متصل است را حفظ میکنند.