چرا مغز انسان ها تمایل به کنجکاوی و کسب اطلاعات درباره بقیه افراد دارد؟!

براساس تحقیقات جدید، مغز انسان واقعا برای کسب اطلاعات گرسنه است و این گرسنگی می تواند به رفتارهای ناهنجار تبدیل شود، درحالیکه ما دسترسی نامحدودی به اطلاعات تصادفی داریم.

انسان ها به طور طبیعی افراد کنجکاوند. ما دائما در جستجوی یادگیری، کشف و درک هستیم. با این حال، کنجکاوی ممکن است همیشه یک ویژگی مثبت نباشد.

ضرب المثل مشهور: “کنجکاوی گربه را به قتل رساند” اشاره به جستجوی دانش  تا جایی که فرد خود را در خطر قرار دهد.

گرچه این گفتار دقیقا به این معنا نیست که اجبار هرروزه ی انسان برای جستجوی اطلاعات می تواند اثرات منفی داشته باشد.

همانطور که ما رسانه های اجتماعی را حریصانه ورق میزنیم و یا مقالات تصادفی را که درباره چیزخاصی نیستند بی هدف مشاهده می کنیم،  ممکن است در حال تغذیه مغزمان با کالری خالی باشیم.

به بیان دیگر، مغز ما به اطلاعات بی ارزشی معتاد است که ما آن را به سرعت و نامحدود واردآن می کنیم.

چرا این مورد است؟ در یک مطالعه جدید، دو محقق – از موسسه عصب شناسی هلن ویلز و مدرسه کسب و کار دانشگاه هاس در دانشگاه کالیفرنیا برکلی – دریافتند که جستجو برای اطلاعات، به همان کدعصبی جستجو برای پول دسترسییدا میکند. یافته های آنها در مجله PNAS منتشر شده است.

مینگ هسو، همکار نویسنده واستاد دانشیار دراین باره می گوید: ” اطلاعات برای مغزخودش پاداش است، بدون توجه به اینکه مفید باشد یا نه ”

“و همانطور که ما از خوردن غذاهای خالی از کالری و بی ارزش حس خوبی پیدا میکنیم درحالی که مفید نیستند مغزهایمان نیز این اطلاعات بی ارزش راغ بیش از حد ارزش گذاری میکند چیزی که برخی ها آن را کنجکاوی بیهوده یا فضولی مینامند.

به دنبال اطلاعات برای اطلاعات

به گفته دکتر هسو “مطالعه ما سعی کرد به دو سوال پاسخ دهد: اول، آیا می توانیم دیدگاه های اقتصادی و روانی کنجکاوی یااینکه چرا مردم به دنبال اطلاعات هستند را بیابیم ؟ دوم اینکه کنجکاوی در مغز شبیه چه چیزی است؟”

برای این منظور، محققان مغز شرکت کنندگان را هنگام بازی شرط بندی با استفاده از MRI عملکردی (fMRI) اسکن کردند. در این بازی، شرکت کنندگان مجبوربودند یک سری کارت بخت آزمایی را ارزیابی کنند و سپس تصمیم بگیرند که چه مقدار پول  سرمایه گذاری کنند تا اطلاعات بیشتری در مورد شانس برنده شدن پیدا کنند.

برخی از کارت ها دارای اطلاعات ارزشمندی بودند، در حالی که بقیه اطلاعات بسیار کمی داشتند. شرکت کنندگان بیشتر انتخاب های منطقی را با در نظر گرفتن ارزش اقتصادی اطلاعات در هرکارت – با ارزش از این لخاظ که آن کارت تا چه حد به آن ها برای برد کمک کند – انجام میدادند.

با این حال،یک نکته وجود داشت. هنگامی که افراد سهم بالاتری داشتند، کنجکاوی آنان درباره اطلاعات افزایش یافت، حتی زمانی که این اطلاعات در تصمیم گیری های بازی بی فایده بود.

بر اساس این مشاهدات، محققان تصور می کردند که رفتار بازیکنان به وسیله ی تلفیق انگیزه های اقتصادی و تحریکات کنجکاوی هدایت می شود.

دو نویسنده اشاره کردند:

“به این ترتیب، آنها مظنون به این هستند که مردم اطلاعات را نه فقط به این دلیل که ارزش دارند و می توانند به آنها منفعت ببخشند، بلکه به این دلیل که فقط می خواهند بدانند جستجو میکنند، صرف نظر از اینکه آیا ما قصد استفاده از اطلاعات را داریم یا اینکه مفید هستند؟. و هستهاصلی این قضیه هیجان رقابت است.”

هسو توضیح داد: “رقابت برای تقویت اینکه چه اندازه یک چیز خوب یا بد به نظر می رسد ، و رقابت برای یکپاداش لذت بخش تر باعث می شود که اطلاعات بیشترارزشمندشوند.”

زیاده روی در به دست آوردن اطلاعات درست مثل غذای مضر

هنگامی که محققان تجزیه و تحلیل اسکنهای fMRI انجام دادند، مشاهده کردند که دسترسی به اطلاعات در طی  بازی استریاتوم و قشر پره فرونتال شکمی مینی، دو منطقه درگیر در مدار پاداش مغز فعال شده است.

این مناطق همچنین به پول، غذا و مواد مخدر پاسخ میدهند و دوپامین، یک هورمون و پیام رسان شیمیایی را تولید می کنند که نقش اصلی را در هدایت انگیزه ایفا می کند.

محققان همچنین دریافتند که مغز به نظر می رسد از همان نوع کدعصبی که در پاسخ به مقادیر پول و اطلاعات در مورد شانس برنده شدن در بازی وجود دارد استفاده میکند،.

هسو می گوید: “ما توانستیم برای اولین بار نشان دهیم که وجود یک کد عصبی مشترک برای اطلاعات و پول به ما  کمک می کند که به سوالات هیجان انگیز در مورد نحوه استفاده مردم و گاهی اوقات استفاده بیش از حد آنها از اطلاعات پاسخ دهیم.”

این واقعیت که یک کد مشترک برای ارزش پولی و اطلاعات وجود دارد و اینکه  مناطق فعال مغ در چرخه پاداش فعال می شوند، می تواند به این معنا باشد که افراد ممکن است به اطلاعات وابسته شوند.

این امر می تواند به این دلیل باشد که ما از اطلاعات بیش از حد استفاده می کنیم، مثلا زمانی که ما نمی توانیم چک کردن اطلاعیه ها را در گوشی هایمان متوقف کنیم.

هسو یادآورشد: “نحوه پاسخ مغز ما به رقابت برای پاداش لذت بخش، دلیل مهمی است که افراد در معرض تهدید قرار می گیرند.”

در حالی که در گذشته، نژاد انسان به شدت به دنبال اطلاعات برای به حداکثر رساندن شانس بقا بود، دسترسی آسان به اطلاعات بی فایده در حال حاضر ممکن است منجر به اضافه بار شود.

هسو هشدارداد: “درست مانند مواد غذایی مضر ، این وضعیتی است که مکانیسم های سازگاری در قبل در حال حاضر مورد استخراج قرار گرفته اند که دسترسی بی سابقه به کنجکاوی های جدید داریم.”