عوامل خطر متعددی برای وسواس فکری-عملی یا OCD وجود دارد و به طور کلی به هر عاملی که خطر ابتلا به بیماری خاصی را در او افزایش دهد، عامل خطر نامیده می‌شود.
عامل اصلی OCD شناسایی نشده است اما عوامل خطر ابتلا به آن به شرح زیر می‌باشد. به یاد داشته باشید که تنها به دلیل داشتن عوامل خطر، به معنای ابتلای حتمی به آن نیست و حتی ممکن است بدون داشتن هیچ یک از عوامل خطر به آن مبتلا شد.
عوامل خطر ذاتی
ژنتیک: تقریبا ۵۰ درصد از احتمال خطر ابتلا به OCD به ژن‌های شما بستگی دارد. به همین دلیل داشتن سابقه‌ی فامیلی OCD، خود تأثیرگذار است. هر چه فرد مبتلا به رابطه‌ی نزدیک‌تری به شما داشته باشد و به خصوص اگر فرد مورد نظر در کودکی یا نوجوانی به OCD مبتلا شده باشد، احتمال خطر ابتلای شما بیشتر خواهد بود. به عنوان مثال، ممکن است روش‌های ناسالمی را برای مقابله با استرس، از والدین خود بیاموزید.
جنسیت: تأثیر جنسیت، با گذر سن متغیر خواهد بود. خطر ابتلای مردان به وسواس کودکی بیشتر است اما پس از بلوغ خطر ابتلای زنان و مردان به یک میزان خواهد بود. علائم وسواس در هر دو جنسیت متفاوت است. مردان نسبت به مسائل جنسی، دقت بالا و قرینگی وسواس نشان می‌دهند و وسواس مربوط به تمیزی و آلودگی بیشتر در خانم‌ها بروز می‌یابد.
ساختار مغز: با وجود این‌که ارتباط آن واضح نیست اما مطالعات نشان داده‌اند میان علائم OCD و ساختار نامناسب مغز ارتباطی وجود دارد. مطالعات بیشتری در این زمینه در حال انجام است.
شخصیت: ویژگی‌های هر تیپ شخصیتی ممکن است خطر ابتلای فرد به OCD را بیشتر کند. به عنوان مثال، کسانی که شخصیت عصبی دارند بیشتر در خطر ابتلا به OCD قرار دارند.
وضعیت اجتماعی-اقتصادی: سطح پایین وضعیت اجتماعی-اقتصادی، خطر ابتلا به OCD را افزایش می‌دهد. اما نمی‌دانیم که آیا این حالت علت یا معلول می‌باشد فقط می‌دانیم که ارتباطی میان این دو وجود دارد.
