چرا برخی از افراد از برخی دیگر باهوش ترند؟

یکی از دلایلی که ممکن است افراد بحث درمورد هوش را ناراحت‌کننده بدانند این است که معتقدند هوش چیزی است که با آن به دنیا می‌آیند و بنابراین نمی‌توان کاری برای تاثیر بر آن انجام داد. این امر برابری اجتماعی را زیر پا می‌گذارد و به ارتباط بین تست هوش و اصلاح نژادی منجر می‌شود، چیزی که هنوز هم برای بسیاری از افراد بزرگ جلوه می‌کند.

با این حال، از این واقعیت که هوش تا حدی به ارث برده می‌شود، نمی‌توان فرار کرد. محققان دریافتند که ضریب هوشی کودکانی که در بدو تولد به فرزندی گرفته می‌شوند، کمی با پدر و مادر خوانده‌ی خود ارتباط دارد، اما ارتباط قوی با والدین بیولوژیک خود دارد. علاوه‌براین، این ارتباط با بزرگ‌تر شدن کودک قوی‌تر می‌شود.

این برای اکثر افراد قابل درک نیست. آن‌ها فکر می‌کنند که با بزرگ‌تر شدن و زندگی کردن، تفاوت‌های محیطی به‌طور افزاینده اهمیت بیشتری می‌یابد، زیرا فکر می‌کنند که ژن‌ها فقط بر آنچه در لحظه‌ی بسته شدن نطفه اتفاق می‌افتد تاثیر می‌گذارند؛ که البته این درست نیست.

در حقیقت، همه‌ی صدها مطالعه‌ی انجام گرفته هم‌جهت اند. حدود ۵۰ درصد تفاوت‌ هوش در بین افراد به دلیل ژنتیک است.

ژن‌ها تقدیر و سرنوشت نیست

سال‌هاست که جستجوی ژن‌های خاص باهوشی بی‌نتیجه مانده است. با این حال، اخیرا مطالعات ژنتیکی به اندازه کافی برای شناسایی حداقل برخی از  پایه‌های ژنتیکی هوش بزرگ و قدرتمند شده است. اگرچه هر ژن مرتبط با هوش اثر کوچکی در جداسازی دارد، اما اثر ترکیبی ۵۰۰ ژن منفرد تاکنون شناسایی شده کاملا مهم است. محققان می‌گویند که هنوز مسیر طولانی برای توضیح وراثت‌پذیری دارند، اما فقط در یک سال اخیر توانسته‌اند توضیح یک درصد از واریانس‌ها را به ده درصد برسانند.

ژن‌ها اهمیت دارند اما سرنوشت نیستند. ژنتیک به محققان طرح می‌دهد؛ محدودیت‌ها را تعیین می‌کند. اما محیطی است که تعیین می‌کند در بین این محدودیت‌ها فرد توسعه یابد.

قد را در نظر بگیرید که یکی دیگر از ویژگی‌های بسیار ارثی می‌باشد. کودکانی که مواد مغذی می‌خورند نسبت به کودکانی که مواد کم مغذی‌تر می‌خورند، قد بلندتری خواهند داشت، زیرا رژیم غذایی خوب به آن‌ها کمک می‌کند تا به پتانسیل ژنتیکی کامل خود دست یابند. و به همین ترتیب هوش؛ کمبود ید در دوران کودکی با ضریب هوشی (آی کیو) پایین همراه است و پرداختن به این موضوع در کشورهای در حال توسعه باعث افزایش مهارت‌های شناختی شده است.

تاثیرات محیطی دیگر بر ضریب هوشی چندان آشکار نیست. موارد سوءاستفاده و بی‌توجهی به کنار، مطالعات دوگانه نشان می‌دهند که محیط خانوادگی مشترک فقط تاثیر بسیار کوچکی بر مهارت شناختی دارد. از این‌ رو، محققان گمان می‌کنند که هوش همراه با سبک فرزندپروری کمتر از شانس تاثیرگذار است. عوامل ايديوسينكراتيک هستند كه باعث تفاوت می‌شوند. مانند کودکی که بیمار می‌شود یا چیزی مانند آن؛ اما حتی پس از آن، کودکان تمایل به بازگشت به مسیر ژنتیکی خود دارند.