زمانیکه سندرم تنفسی خاورمیانه ( عفونت MERS-CoV ) اولین بار در سال ۲۰۱۲ در عربستان سعودی ظهور کرد ،بیش از ۲۴۰۰ مورد عفونت تأیید شده وجود داشت ، این بیماری که منجر به مرگ بیش از ۸۰۰ نفر شده بود یعنی ۳۵ درصد کل مرگ در اثر عفونت ها را شامل میشد. به همین دلیل ، محققان مایل به شناسایی هرگونه عوامل خطرزا در ایجاد بیماری شدید یا کشنده هستند.یکی از این عوامل دیابت است.
شواهد بالینی فعلی به دیابت به عنوان یک عامل خطر مهم علاوه بر سایر بیماری های مزمن از جمله بیماری کلیه ، بیماری قلبی و بیماری ریه اشاره دارد.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند (UMSOM) و دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز در یک مطالعه جدید نشان داده اند که چگونه دیابت به مرگ و میر ناشی از عفونت MERS-CoV کمک می کند ، و این یافته می تواند روشن کند که چرا سایر بیماری های تنفسی مانند آنفولانزا یا ذات الریه ممکن است کسانی که به دیابت مبتلا می شوند به شدت ضربه وارد کند.
آنها ارتباط بین دیابت و MERS-CoV را در یک مدل موش بررسی کردند و دریافتند که ابتلا به این ویروس در موش های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل سالم به اسانی تکرار نمی شود زیرا در موشهای دیابتی یک پاسخ التهابی با تأخیر و طولانی مدت در ریه اتفاق می افتد.
موشهای دیابتی دارای سطح پایین سیتوکینهای التهابی و ماکروفاژهای التهابی کمتر و سلولهای T بودند. این نشان می دهد که شدت عفونت MERS-CoV در بیماران مبتلا به دیابت احتمالاً به دلیل نقص در پاسخ بدن به عفونت بوده است.
درک چگونگی کمک به دیابت در شدت بیماری به دنبال عفونت MERS-CoV در این زمینه بسیار مهم است.
دکتر ماتیو فریمن ،استادیار میکروبیولوژی و ایمونولوژی که نویسنده مربوط به این مطالعه است میگوید
گام بعدی ما این است که تعیین کنیم چه عواملی باعث تغییر پاسخ ایمنی در افراد دیابتی می شود و چگونه می توان آن روند را در این بیماران با معالجه معکوس کرد.
تحقیقات همچنین می تواند بررسی کند که آیا مراقبت های بهداشتی برای مدیریت و تثبیت سطح گلوکز در بیماران مبتلا به دیابت که دارای عفونت تنفسی خطرناک هستند ، باید مضاعف شود و آیا مدیریت بهتر به کاهش اثرات این عفونت ها کمک می کند یا خیر.
دکتر آلبرت رجه میگوید
این یک یافته مهم برای بیماران دیابتی و پزشکانی است که آنها را درمان می کنند ،ما مدتهاست که می دانیم بیماران دیابتی با ابتلا به یک بیماری عفونی جدی پیامدهای بدتری دارند ، اما این بینش جدید در مورد عملکرد سیستم ایمنی می تواند راه را برای درمان های بهتر هموار کند.