محتوای آشکار یک خواب، محتوای واقعی، لفظی و خط داستانی خواب است. این معمولاً در تضاد با چیزی است که از آن با عنوان محتوای پنهان خواب یا معنای پنهان خواب یاد می‌شود. به عنوان مثال، تصور کنید طی یک خواب واضح از پنجره‌ی اتاق‌خواب خود شروع به پرواز کرده و بر فراز شهر به پرواز ادامه می‌دهید.
مناظر ، صداها و خط داستانی رویا، محتوای آشکار آن را تشکیل می‌دهند. تعبیرکننده‌ی رویاها ممکن است بگوید رویای شما نشان‌دهنده‌ی تمایل پنهان‌تان به آزادی از زندگی روزمره است. این معنای نمادین در پشت محتوای آشکار رویا، به عنوان محتوای پنهان شناخته می شود.
نگاهی دقیق‌تر به دو نوع محتوای پنهان خواب و محتوای آشکار آن
به گفته‌ی روانکاو زیگموند فروید، محتوای آشکار یک رویا شامل تصاویر، افکار و محتوای واقعی موجود در خواب است. محتوای آشکار عناصری از خواب است که به هنگام بیداری به یاد می آورید. زیگموند فروید در کتاب تفسیر خوابش بیان کرده است محتوای خواب‌ها مرتبط با ارزوی تحقق است. فروید باور داشت محتوای آشکار یک رویا یا تصاویر واقعی و وقایع رویا در صدد پنهان کردن محتوای پنهان یا خواسته های ناخودآگاه رویا بیننده هستند.
به عنوان مثال ، اگر خواب دیدید که یک موجود شوم در خیابان‌های تاریک یک شهر عجیب و غریب تعقیب می شوید، این محتوای آشکار رویای شماست. معنای احتمالی این خواب یا تفسیر معنای نمادین آن، محتوای پنهان خواب خواهد بود. در این مورد، تفسیرکننده‌ی رویا ممکن است بگوید محتوای آشکار خواب‌تان نشان می‌دهد از چیزی در زندگی‌تان فرار می‌کنید یا در مورد یک تغییر در زندگی‌تان هراسان هستید.
بیشتر بخوانید: ۹ خواب رایج و تفسیر این رویاها!
چگونه ذهن افکار ناخودآگاه را پنهان می‌کند؟
بنابراین چرا محتوای پنهان خواب توسط محتوای آشکار پنهان می‌شود؟ فروید باور داشت ذهن ناخودآگاه شامل تمایلات، نیازها و افکاری است که برای ذهن خودآگاه غیر قابل قبول هستند. این موارد ممکن است خاطرات آسیب‌زا، تمایلات مخفی یا خواسته‌های خلاف هنجارهای اجتماعی است که اگر ما آن‌ها را به ذهن خودآگاه بیاوریم، ممکن است موجب ناراحتی شوند.
چنانچه گفتیم، فروید معتقد بود رویاها به نوعی تحقق آرزوها است. از آنجا که ما نمی‌توانیم در زندگی خودآگاه خود طبق خواسته‌های ناخودآگاه‌مان عمل کنیم، در خواب می‌توانیم این احساسات را کشف کنیم. با این حال، ما تمایل داریم که این کار را به صورت پنهان و نمادین انجام دهیم. به گفته‌ی فروید، ذهن از تعدادی استراتژی متنوع برای سانسور محتوای پنهان خواب استفاده می‌کند. با سانسور کردن خواسته‌های ناخودآگاه و پنهان کردن آن‌ها در محتوای آشکار، افکار و خاطرات پنهان خود را می‌توانیم به گونه‌ای کشف کنیم که از ضمیر ما در برابر اضطراب محافظت شود.
به عنوان مثال ، تصور کنید یک شخص تازه‌کار در دفتر کارتان شروع به کار کرده است. به نظر می‌رسد سایر کارمندان این فرد را دوست دارند؛ اما شما هنوز نوعی احساس عجیب نسبت به او دارید. در ادامه یک شب خواب می‌بینید که همکار جدیدتان از شما متنفر است و کارهایی از قبیل خراب کردن تلاش‌ها و کار شما با هدف اخراج شدن شما انجام می‌دهد.
در آن خواب، او در حال شایعه پراکنی پیرامون شما در اداره است و حتی می‌خواهد جای شما را بگیرد. با این که این خواب به طور آشکار استرس‌زا است. اما بازتابی واقعی از اقدامات همکارتان نیست. وقایع رویا بیانگر محتوای آشکار است؛ اما چیز دیگری کاملاً پشت این رویای عجیب و تا حدی ترسناک وجود دارد.
فروید احتمالاً معتقد است شما در حال استفاده از یک استراتژی روانشناختی هستید. این استراتژی در واقع یک طرح ریزی برای پنهان کردن احساسات واقعی شما در مورد همکار جدیدتان است. این مکانیسم دفاعی شامل فرافکنی احساسات‌تان روی شخصی دیگر است. واقعیت این است که شما عمیقاً از همکار جدید خوشتان نمی آید. اما می‌دانید که این احساسات با همکاران‌تان مشترک نیست و از نظر اجتماعی غیرقابل قبول تلقی می‌شود.
بنابراین شما این احساسات را برای همکارتان طرح می‌کنید و خواب می بینید که او از شما متنفر است؛ در حالی که این چنین نیست. با این کار می‌توانید احساسات ناخودآگاه خود را به روشی کشف کنید که قابل قبول‌تر به نظر برسد. برخی دیگر از روش‌های رایج که ذهن با استفاده از آن‌ها محتوای پنهان خواب را سانسور می‌کند، شامل جابجایی، نمادسازی و عقلانی‌سازی است.
