محققین مسیر بیولوژیکی کشف کرده‌اند که نقش مهمی در رشد تومور بازی می‌کنند. این یافته‌ها می‌توانند منجر به تولید داروهایی شوند که با کم کردن نیمه عمر پروتئین‌های تقویت‌کننده سرطان که به اونکوپروتئین‌ها معروفند سرطان را شکست دهد.
اونکوپروتئین‌ها عمر کوتاهی دارند و در سلول‌های عادی نقش تنظیم‌کنندگی دارند. ما در سلول‌های سرطانی، پایستگی زیادی دارند که عمر سلول را افزایش می‌دهند. محققین دریافتند که RNF4 به این پروتئین‌ها چسبیده و ساختار آن‌ها را پایدار می‌کند. خود RNF4 یک پروتئین اونکوژنیک نمی‌باشد ولی این پروتئین‌ها و سلول‌های سرطانی به شدت به آن‌ها وابسته‌اند.
حذف RNF4 منجر به مرگ سلول سرطانی می‌شود. افزایش سطح RNF4 در ۳۰ درصد بیماران مبتلا به سرطان روده مشاهده می‌شود. همچنین RNF4 نقش مهمی در دیگر سرطان‌ها بازی می‌کند.
یکی دیگر از یافته‌های جالب این بود که سیستم یوبی‌کوئیتین که مسئول تخریب پروتئین‌های ناقص و تنظیمی است، در سرطان کاملا برعکس عمل می‌کند– و باعث پایداری پروتئین‌های تنظیمی می‌شود. این سیستم، یک ” برچسب مرگ ” به پروتئین‌های آسیب‌دیده یا تنظیمی می‌چسباند. در بیشتر موارد اهداف این برچسب به پروتئازوم رفته و منهدم می‌شوند. اما در سلول‌های سرطانی، RNF4 و سیستم یوبی‌کوئیتین با کمک هم یک ” برچسب پایداری ” تولید کرده و از مرگ سلول سرطانی جلوگیری می‌کنند.
