یوئیت به طور کلی به تمام شرایطی مربوط میشود که باعث عفونت لایهی میانی چشم(یووه آ) و بافتهای اطراف میشود. یوئیت میتواند دردناک باشد و باعث قرمزی در چشم یا حتی هر دو چشم و همچنین تاری دید شود. آسیب به چشم، عفونت باکتریایی یا وایرال و بعضی از بیماریها میتوانند باعث یوئیت شوند. یوئیت میتواند باعث تورم و آسیب به بافت چشم شود. در صورت عدم درمان ممکن است باعث از دست دادن بینایی شود. در یوئیت یک یا هر دو چشم میتوانند درگیر شوند. اصطلاح یوئیت محدود به عفونت یووه آ نیست و برای هر بخشی در داخل چشم به کار میرود. یوئیت فقط یک بیماری نیست و علل مختلفی دارد. یوئیت پنجمین علت از دست دادن بینایی در آمریکا است و عوارض اقتصادی و اجتماعی شدیدی دارد. این بیماری بیشتر ردهی سنی بیست تا شصت سال را درگیر میکند.
انواع یوئیت
یووه آ مجموعا از عنبیه، کوروئید چشم، جسم مژگانی تشکیل شده است. عفونت عنبیه یا ایریتیس(iritis) رایجترین نوع یوئیت است. یووه آ شامل:
- عنبیه که بخش رنگی چشم را در اطراف مردمک تشکیل میدهد.
- پارس پانا یکی از لایههای چشم
- کوروئید لایهی نازک پر عروق که بین صلبیه(بخش سفید چشم) و شبکیه(بخش حساس به نور چشم)
- جسم مژگانی حلقهای از ماهیچه پشت عنبیه؛ این جسم عنبیه را به کوروئید متصل میکند.
انواع متفاوتی از یوئیت وجود دارد.
یوئیت قدامی را با ایریتیس میشناسند که بخش رنگی چشم(عنبیه) را درگیر میکند. ایریدوسیکلیت(iridocyclitis) مشابه آن است اما عفونت جسم مژگانی را نیز شامل میشود.
یوئیت حد میانی میتواند ویتریت(vitritis) یا پارس پلانتیس باشد. ویتریت عفونت بخش ژله مانند چشم(زجاجیه) است. عفوت پارس پلانت را پارس پلانتیس(pars planitis) گویند.
پان یوئیت، عفونت تمام لایههای یووه آ است.
علائم
علائم و نشانههای یوئیت شامل:
- مشکل کلی در بینایی شامل تاری دید و محو دیدن
- درد و قرمزی چشم
- سردرد
- فوتوفوبیا، حساسین غیرنرمال به نور
- مردمک کوچک
- تغییر رنگ عنبیه
علائم ممکن است ناگهانی یا تدریجا ظاهر شود.
علل
علت دقیق یوئیت اغلب مشخص نیست. اما عواملی احتمال یوئیت را بالا میبرند که شامل:
- آرتریت جوانی، پسوریازیس(psoriasis) و دیگر اختلالات خودایمنی مانند روماتوئید آرتریت
- اختلالات التهابی مانند بیماری کرون، کولیت اولسروز
- ایدز و سایر بیماریهایی که باعث تضغیف سیستم ایمنی میشوند.
عفونتهایی که ریسک یوئیت را بالا میبرند شامل HIV، بروسلوزیس، هرپس سیمپلکس، آبله مرغان، لپتوزپیروزیس(leptospirosis)، lyme disease، سیفلیس، توکسوکاریازیس، توکسوپلاسموزیس، توبرکلوزیس
یوئیت ممکن است در اثر واکنش طبیعی سیستم ایمنی علیه عفونت درون چشمی رخ دهد. محققان بیان میکنند که ممکن است بین جوهر سیاه تتو و یوئیت ارتباطی وجود داشته باشد. در بعضی افراد، تتوی پوست ممکن است پاسخ سیستم ایمنی را تشدید کند که پوست و هر دو چشم را تحت تاثیر میگذارد.
تشخیص
یک متخصص چشم از شما دربارهی علائم و نشانهها و تاریخچهی پزشکی، سوال خواهد کرد. خیلی مهم است که بدانیم یوئیت به دلیل عفونت ایجاد شده یا در اثر بیماری زمینهای دیگر. اگر علت یوئیت بیماری زمینهای باشد، متخصص چشم بیمار را به متخصص دیگری ارجاع میدهد تا از روند درمان مطمئن شود. متخصص چشم با استفاده از اسلیت لمپ چشم شما را معاینه خواهد کرد. با برخورد نور به درون چشم، پزشک میزان تیرگی یا شفافیت محل را خواهد سنجید. در صورت وجود التهاب در عنبیه، با برخورد نور و تنگی مردمک، بیمار ممکن است احساس درد کند. در صورت وجود یوئیت، گلبولهای سفید و پروتئین در مایع چشم، زیر میکروسکوپ قابل مشاهده خواهد بود. همچنین پزشک ممکن است درخواست تست خون و اشعهی ایکس بدهد.
درمان
بیمار دارای یوئیت در صورت اقدامات درمانی سریع و مناسب، به طور معمول بهبود مییابد. بدون درمان، ریسک کاتاراکت و گلوکوما و اِدم رتینال و از دست دادن همیشگی بینایی وجود دارد.
آنتیبیوتیک یا داروهای ضد ویروسی در صورت وجود عفونت، استفاده خواهند شد.
داروهای کورتیکواستروئیدی به صورت قطرهی چشمی(prednisolone acetate)، قرص، تزریق به چشم استفاده میشوند. استروئیدها در درمان التهاب موثراند. قبل از تجویر استروئید، بسیار اهمیت دارد که زخمهای وابسته به قرنیه را با تست فلورسانس رد کنیم.
داروهای سرکوبگرسیستم ایمنی ممکن است تجویز شود؛ در صورت وجود علائم شدید، وجود ریسک نابینایی، عدم پاسخ دهی به سایر روشهای درمانی
قطرههای چشمی میدریاتیک مانند atropine یا cyclopentolate که باعث گشادی مردمک شده و به بهبود چشم کمک میکنند. این داروها همچنین به درد چشم و جلوگیری از چسبیدن مردمک به عدسی کمک میکنند. در حین استفاده از این دارو ممکن است تاری دید و حساسیت غیرمعمول به روشنی(فوتوفوبیا) صورت گیرد.
عوارض
با درمان سریع و مناسب و کنترل بیماری، ریسک عوارض نیز به طور قابل توجهی کاهش مییابد. این عوارض شامل:
- گلوکوما
- کاتاراکت
- ادم ماسکولار
- زخم بافت
- جدا شدن شبکیه
- از دست دادن بینایی
محققان در تلاشاند تا دریابند در چه افرادی احتمال یوئیت بسیار بالاست، علل احتمالی یوئیت و روشهای درمانی جدید آن چیست؟