محققان شواهدی یافتهاند مبنی بر این که سوپرباگ مقاوم در برابر دارو به نام “باکتری کابوس” سریعتر و به صورتی پنهانیتر از قبل در بیمارستانها آمریکا در حال گسترش است.
این باکتری با نام carbapenem-resistant Enterobacteriaceae در کشور آمریکا سالانه ۹۳۰۰ نفر را آلوده میکند و موجب مرگ تقریباً ۶۰۰ نفر نیز میگردد. اکنون محققان بر این باورند که این باکتریها بدون بروز نشانه از فردی به فرد دیگر منتقل میگردند و همین موضوع دلیل دشوار بودن تشخیص آن برای پزشکان میباشد.
William Hanag از مدرسهی بهداشت عمومی هاروارد:
در حالی که معمولاً تمرکز روی درمان بیماران مبتلا به عفونتهای مرتبط با CRE میباشد، یافتههای جدید ما پیشنهاد میکنند که CRE ماورای موارد آشکار بیماری پخش میشوند. ما به نگاهی دقیقتر به این انتقال پنهان در جوامع و امکانات بهداشتی خود نیاز داریم، اگر میخواهیم آن را متوقف نماییم.
CREها ردیفی از باکتریهای مقاوم در برابر دارو هستند که حتی مقابل آنتیبیوتیک carbapenems هم که آخرین داروی مورد استفاده پس از ناکارآمدی سایر آنتیبیوتیکها میباشد، مقاوم هستند.
این خانواده از باکتریها یا باگهایی نظیر سالمونلا، ای.کلای و شیگلا را شامل میشود که همهی آنها دلایل شایع مسمومیت غذایی و باگهای شکم میباشد. وقتی این باکتریها در برابر دارو مقاوم نباشند به سادگی میتوان با آنتیبیوتیک با آنها مقابله کرد ولی مقاومت در برابر آنتیبیوتیک به صورتی فزاینده بین این خانواده در حال گسترش میباشد.
این باکتریها با رشد در بیمارستانها و مکانهای مراقبتی طولانیمدت شناخته میشوند. آنها ژنها را در طول زمان تکامل داده و منتقل میکنند تا در نهایت به سوپرباگهای کشندهای تبدیل شوند که قابل معالجه نبوده و لقب “باکتریهای کابوس” را از طرف محققان ازآن خود کردهاند.
گزارشی رسمی در هفتهی گذشته نشان داد که زنی آمریکایی بر اثر آلوده شدن با یک سوپرباگ (سویهی نومونیای مقاومی در برابر آنتیبیوتیک) جان خود را از دست داد. این باکتری در برابر همهی آنتیبیوتیکهای در دسترس مقاومت نشان داد.
اکنون تخمین زده میشود که سوپرباگ CSE با سرعتی بیش از آنچه پیشبینی میشد در حال پخش شدن میباشد و شروع کرده است به اجتناب از روشهای مراقبی؛ چون نشانهای بروز نمیدهد. برای فهمیدن این که CRE با چه سرعتی در حال ایجاد تنوع و گسترش میباشد، محققان ۲۵۰ نمونه را بیماران بستری شده در چهار محل در بوستون و کالیفرنیا مورد آنالیز قرار دادند.
با پایان بررسیها، جمعیت CREها در مقایسه با قبل تنوع بیشتری نشان میداد؛ به این معنی که ژنهای مقاوم به با سرعت بیشتری و راحتتر بین سویهها پخش شدهاند. تا آنجا که محققان آن را “طغیان تنوع” نامیدهاند.
بعضی از اوقات برخی از گونههای یافتشده حتی ژن سرکوبکنندهی carbapenems را نداشتند ولی با این حال توانایی نجات از دست آنتیبیوتیک در آنها وجود داشت. این بحث پیش آمده که باکتریها راههای جدیدی برای اجتناب از آنتیبیوتیکها یافتهاند که هنوز دربارهی آنها اطلاعی در دست نیست.
چیزی که کیس را بدتر هم میکند این است که الگوی مشخصی برای انتقال بین سویههای CRE وجود نداشت. به نظر میآید مقاومت حتی بدون این که نشانهای مثل بیماری یا عفونت به جا بگذارد، پخش شده است.
بهترین راه برای جلوگیری از انتقال بیماری توسط این کابوسهای زیستی، جلوگیری از آن در اولین مکان است. محققان فرض را بر این گذاشتهاند که انتقال بین افراد بدون بروز نشانه رخ میدهد؛ بنابراین مطالعات بیشتری برای راستیآزمایی در این مورد نیاز است.
این تحقیق در ژورنال Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.