اين يافته از پژوهش هاى دوره دكترى و پس دكترى دكتر Jim Golby و Jennifer Meggs از دانشگاه Teesside صورت گرفت كه نتايج يافته هاى خود را در كنفرانس سالانه انواع ورزش و روانشناسى ورزش كه در لندن برگزار گرديد، بيان كردند.
يافته هاى گذشته نشان دادند كه نسبت ۲D:4D (انگشت اشاره به انگشت حلقه؛ انگشت چهارم از سمت انگشت شست) اين پتانسيل را دارد كه ميزان موفقيت شما را در ورزش اثبات كند. كوتاهى انگشت اشاره نسبت به انگشت حلقه حاصل مواجهه جنين با تستوسترون در رحم مادر مى باشد. اين مطالعه، ارتباط بين نسبت طول اين دو انگشت را با ميزان قواى ذهنى، خوش بينى، پرخاشگرى و ميزان موفقيت شما را در عملكرد هايتان، مورد مطالعه قرار داده است.
براى انجام اين تحقيق انگشتان ٦٧ شركت كننده مورد ارزيابى قرار گرفت. همچنين آنها موظف به پر كردن پرسشنامه اى گرديدند تا محققان از اين اطلاعات بتوانند به ويژگى هاى شخصيتى و روحى شركت كنندگان و به ميزان پرخاشگرى و اجرايى افراد دست يابند.
نتايج، اين گونه نشان دادند كه هرچه نسبت انگشت اشاره به انگشت حلقه كمتر باشد، عملكرد افراد و احتمال موفقيت آنها در فعاليت هاى ورزشى بيشتر خواهد بود و اين گونه افراد داراى قواى ذهنى قوى تر در مقياس با افراد داراى نسبت بيشتر بودند.
دكتر Golby بيان مى دارد:
به نظر مى رسد ميزان بالاى تستوسترون در دوران جنينى مى تواند در ايجاد ذهنى قوى، خوش بينى و استعداد بالا در انجام فعاليت هاى ورزشى موثر باشد. اين يافته قسمتى از دلايل تجربى را جهت نتيجه گيرى اين كه قواى ذهنى مى تواند توسط مواد بيولوژيكى، از پيش تعيين شده باشد، فراهم مى كند.
