با استناد به پژوهشی كه در ٦٢ امين نشست سالانه ى نورولوژى آمريكا در تورنتو ١٠ الى ١٧ آوريل ٢٠١٠، ارائه شده است افرادى كه به طور منظم ايبوپروفن مصرف مى‌كنند، ممكن است خطر ابتلا به بيمارى پاركينسون در آن ها كاهش يابد.
این پژوهش ١٣٦,٤٧٤نفر را در بر مى‌گرفت كه در آغاز تحقيقات بيمارى پاركينسون نداشتند. از شركت كنندگان راجع به مصرف آن‌ها از داروهاى غير استروئيدى ضد التهابى (NSAIDs) شامل آسپرين، ايبوپروفن و استامينوفن سوال شد. پس از ٦ سال ٢٩٣ شركت كننده به بيمارى پاركينسون مبتلا شدند.
نتایج فالوآپ نشان می‌دهند احتمالا افرادى كه به طور مرتب ايبوپروفن مصرف مى‌کردند نسبت به افرادى كه مصرف ايبوپروفن نداشتند ٤٠ درصد كمتر دچار بيمارى هاى پاركينسون مى‌شدند. بنابراين افرادى كه ميزان زيادى ايبوپروفن مصرف مى‌کردند، احتمالا كمتر از افرادى كه مصرف كم دارو را داشتند دچار پاركينسون مى‌شدند. فاکتورهایی نظیر سن، دخانيات و مصرف كافئين در این افراد يكسان بود.
به گفته شيانگ گائو (متخصص داروشناسى در دانشكده علوم پزشكى هاروارد در بوستون) ايبوپروفن تنها NSAID مرتبط با كاهش خطر ابتلا به بيمارى پاركينسون است.
به نظر نمی‌رسد که NSAID ها و مسكن‌هاى ديگر چون آسپرين و استامينوفن كه تاثيرى روى پايين آوردن خطر ابتلاى فرد به پاركينسون داشته باشند. تحقيقات بيشتر نيازمند اين است كه بفهميم ايبوپروفن چگونه و چرا خطر ابتلا به پاركينسون را كاهش مى‌دهد.
این پژوهش به وسيله ى سازمان ملى اختلالات و سكته مغزى حمايت شده است.
