سرعت نور در خلا ۲۹۹۷۹۲ کیلومتر بر ثانیه است. این سرعت در مقایسه با سرعت‌هایی که ما روی زمین می‌شناسیم بسیار زیاد است. مثلا با سرعت صوت مقایسه کنید. سرعت صوت در خلا ۳۴۲ متر بر ثانیه است. با این مقایسه متوجه می‌شویم که سرعت نور به شکل دیوانه‌واری زیاد است. اما در مقایسه‌ی ابعاد بزرگتر سرعت نور کم است. برای مثال: مدت زمانی که طول می‌کشد نور از خورشید به مشتری برسد ۴۵ دقیقه است.
انیشتین در نظریه‌ی نسبیت خاص خود بیان می‌کند که هر چقدر ناظری به سرعت نور نزدیک‌تر شود، زمان برای این ناظر کندتر می‌گذرد. اگر کسی به سرعت نور برسد، زمان برایش متوقف می‌شود، اما این ممکن نیست. چون اجسام با جرم مثبت نمی‌توانند به سرعت نور برسند. به دلیل وجود اینرسی در اجسام با جرم مثبت، با افزایش سرعت اینرسی افزایش پیدا کرده و در نتیجه جسم در مقابل افزایش سرعت مقاومت می‌کند.
تنها اجرام با جرم صفر می‌توانند به سرعت نور برسند. و تنها ذره‌ای که در عالم شناخته شده که دارای جرم صفر است فوتون می‌باشد.
اما بعضی از فیزیک‌دانان معتقدند ممکن است عامل دیگری روی سرعت نور دخالت داشته باشد و آن افتوخیزهای کوانتمی است. این نظریه ادعا می‌کند که فضاهای خالی در جهان درواقع خالی نیستند. این فضاها پر از ذراتی‌اند که دائما از حالت وجود به حالت عدم وجود تغییر حالت می‌دهند.
افتوخیزهای کوانتمی می‌توانند سرعت نور را کاهش دهند. با این حال هنوز این نظریه مورد بحث است. و بسیاری از پرسش‌های ابتدایی را پاسخ نگفته است.
