انتشار این مقاله


سندرم کلوور بوسی

سندرم Klüver-Bucy، یک سندرم رفتاری-عصبی است که مرتبط است با ضایعات دو طرفه در شاخ قدامی تمپورال یا همان آمیگدال. Heinrich Klüver و Paul Bucy این سندرم را در سال ۱۹۳۷ توصیف کردند بعد از آزمایشاتی که بر روی میمون رزوس انجام دادند؛ آزمایشی که در آن لوب تمپورال این میمون‌ها را برداشته و تغییرات […]

سندرم Klüver-Bucy، یک سندرم رفتاری-عصبی است که مرتبط است با ضایعات دو طرفه در شاخ قدامی تمپورال یا همان آمیگدال. Heinrich Klüver و Paul Bucy این سندرم را در سال ۱۹۳۷ توصیف کردند بعد از آزمایشاتی که بر روی میمون رزوس انجام دادند؛ آزمایشی که در آن لوب تمپورال این میمون‌ها را برداشته و تغییرات مشاهده می‌کردند. نتایجی که آن‌ها دریافتند در زیر آورده شده است:

  • ادراک‌پریشی تصویری(Visual agnosia)؛ آن‌ها می‌توانستند ببینند ولی نمی‌توانستند اشیاءی را که قبلا می‌شناختند را تشخیص بدهند.
  • هایپرمتامورفیس؛ آن‌ها می‌خواهند همه چیز را بشناسند و یا به عبارتی کنجکاوی زیادی دارند.
  • تغییرات در احساسات؛ احساسات مبهمی دارند و حرکات صورت و صوت سازی(حرف زدن) خیلی کمتری در این‌ها دیده می‌شد. آن‌ها ترس معمولشان را از دست داده بودند. حتی بعد از این که توسط ماری گزیده می‌شدند، باز هم دفعه بعد به سمت مار می‌رفتند. در اصطلاح به این حالت آرامش یا پلاسیدیتی گفته می‌شود.
  • میل جنسی زیاد(Hypersexuality)؛ میزان رفتارهای جنسی در آن‌ها زیاد شده بود، رفتار‌هایی مانند استمناء. حتی به حدی این میل در آن‌ها افزایش یافته بود که به دنبال جفت‌یابی با اجسام بی‌جان بودند.

این سندرم در انسان به دلیل تخریب دو طرفه در آمیگدال و یا قسمت تحتانی قشر مخ به وجود می‌آید، که معمولا علت آن بیماری هرپس(herpes simplex encephalitis) است. این سندرم می‌تواند ادراک‌پریشی، از دست دادن ترس و پاسخ‌های خشم بیشتر همانند میمون نشان بدهند ولی در انسان کاهش حافظه و خاطرات، حواس‌پرتی و تشنج نیز مشاهده شده است. افزایش میل جنسی در انسان کمتر دیده شده است که البته ممکن است دلیل آن ناپسند و مذموم بودن آن در نزد جامعه بوده باشد که موجب مهار این میل در این افراد شده باشد.

این سندرم یا بیماری به میزان خیلی کمتری در انسان‌ها دیده می‌شود، در حالی که در حیوانات رایج‌تر است. مقالاتی که در مورد این سندرم در انسان‌ها بوده است به صورت مورد شاهدی بوده است و بیشتر مبتلایان به این بیماری، هندی بوده‌اند.

از دیگر عوامل غیر از هرپس می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مننژیت سلی(Tuberculous meningitis)
  • Listerial meningoencephalitis
  • بیماری اولیه مغزی ویپل
  • صدمات به سر(تروما)
  • زوال عقلی، مخصوصا زوال فرونتوتمپورال(بیماری پیک) و همپنین آلزایمر
  • ضایعات ناشی از جراحی مغز
  • صدمات ناشی از صرع
  • بیماری‌های مربوط به عروق مغزی

مشکلاتی که در مبتلایان به این سندرم وجود دارد به شرح زیر است:

  • حالت سکون و آرامش داشتن در مقابل محرک‌های محیطی
  • بسیار مایل هستند برای شناسایی اجسام آن‌ها را در دهان خود قرار دهند و این کار را بر اثر گرسنگی انجام نمی‌دهند.
  • نمی‌توانند اجسا را با دیدن شناسایی کنند و نوعی ناتوانی تشخیصی دارند.
  • میل جنسی در این افراد افزایش یافته است و رفتارهای جنسی نامناسبی از خود بروز می‌دهند.
  • حواس پرتی

در مقاله‌ای هندی این نتیجه را گرفته بود که به علت تشخیص اشتباه بیماری هرپس که منجر به درمان دیرهنگام این بیماری می‌شود. فاکتورهای تاثیرگذار در سطح ابتلا به بیماری هرپس؛ سن، وضعیت سیستم ایمنی بیمار، مدت زمان ابتلا به بیماری و سطح هشیاری قبل از شروع بیماری است، که در نهایت می‌تواند در صورت وخامت بیماری به این سندرم هم منجر شود.

محمدابراهیم نیکبخت


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید