انتشار این مقاله


چرا از نشان‌دادن احساسات‌مان می‌ترسیم؟

چرا در اغلب مواقع از ابراز احساساتی که می‌تواند رابطه را بهبود بخشد خودداری می‌کنیم؟

نشان دادن علاقه و قدردانی شما از همسرتان علاوه بر افزایش حس زضایت شما از رابطه، قدرانی متقابل همسرتان را برمی‌انگیزد و تعهد رابطه را را نیز بهبود می‌بخشد؛ اما با وجود مزایای فراوان نشان دادن احساسات، چرا برای بسیاری از ما انجام‌دادن آن بسیار دشوار است؟ چرا در اغلب مواقع از ابراز احساساتی که می‌تواند رابطه را بهبود بخشد خودداری می‌کنیم؟

تیمی متشکل از روان‌شناسان در نیویورک و کالیفرنیا اخیراً پاسخی برای این سوالات یافته‌اند. آنان تصور می‌کنند افرادی که در رابطه قرار دارند دو هدف مجزا را برای خود در نظر می‌گیرند: اول این‌که یک رابطه‌ی رضایت‌بخش را داشته باشند و دیگر آن‌که ریسک پس‌زده‌شدن از سوی مقابل را به حداقل برسانند؛ برای مثال، نشان‌دادن احساسات می‌تواند اثری متضاد داشته باشد و درصورتی که پاسخ متقابلی را به‌دنبال نداشته باشد، سبب صدمه‌دیدن احساسات می‌شود. نکته‌ی حائز اهمیت این است که پس‌زده‌شدن برای عده‌ای شدیدتر از بقیه است؛ برای افرادی که اعتمادبه‌نفس آن‌ها به نسبت پایین‌تر است، نشان دادن احساسات می‌تواند سبب ایجاد حس آسیب‌پذیر بودن شود درنتیجه، برای رساندن خطر آسیب دیدن به کم‌ترین میزان ترجیح می‌دهند که احساسات خود را ابراز نکنند.


مقاله‌ی مرتبط: آیا می‌توان احساسات آدم‌ها را با دقت ۹۰ درصد خواند؟


صحبت‌کردن/گوش‌دادن

انا لوئرسن۱ و تیم پژوهشیِ وی، ۶۰ زوج مختلف را مورد بررسی قرار دادند؛ برای این کار، هر فرد را از طرف مقابلش جدا کردند و دستورالعمل‌هایی درباره‌ی آزمایش به او دادند. یکی از زوجین نقش گوینده را ایفا می‌کرد و وظیفه داشت از طریق یک اسپیکر ۳بار از همسر خود تعریف‌ و تمجید کند. طرف مقابل نقش شنونده را داشته و به او گفته شده‌بود که همسرش دارای یک لیست خاص از ویژگی‌های مختلف است که باید از بین آن‌ها صفتی را که در او دوست داشت، انتخاب کند.
او وظیفه داشت از طریق اسپیکر گوش دهد اما نمی‌توانست هیچ ارتباطی با گوینده برقرار کند. پژوهشگران اظهار دارند که شنونده فکر می‌کرد تعاریفی که از او می‌شود، اغراق‌آمیزند! پس از آن، هر دو طرف پرسشنامه‌ای درباره‌ی چگونگی تأثیر این فعالیت بر آن‌ها را پاسخ دادند؛ به‌علاوه، نمونه‌های خون برای اندازه‌گیری میزان هورمون آن‌ها برداشته شد. در نهایت، طرف گوینده، پرسشنامه‌ی دیگری برای اندازه‌گیری میزان اعتماد به‌نفس را جواب داد.

انفجار پروژسترون!

لوئرسن و همکارانش دریافتند که گویندگانی که از اعتمادبه‌نفس پایین‌تری برخوردارند، تعریف‌هایی ارائه می‌دهند که کمتر محبت‌آمیز است و تصور می‌کنند این‌کار خجالت‌آور است یا راحت نیست. پژوهش‌های سابق نشان می‌دادند که محبت‌کردن سبب بالارفتن میزان پروژسترون در خون می‌شود اما این دسته از گویندگان از این افزایش هورمونی بی‌بهره‌اند. با این‌حال شنوندگانی که همسرشان اعتمادبه‌نفس پایینی داشت به اندازه‌ی شنوندگانی که همسرشان از اعتماد به نفس بالایی برخوردار بود، واکنش مثبتی نشان می‌دادند و در مقابل، نسبت به گروه دوم، میزان پروژسترون بالاتری را داشتند!
پژوهشگران عقیده‌دارند دسته‌ای که اعتماد به‌نفس پایینی داشتند، باور نمی‌کردند که طرف مقابلشان از مزایای مورد تعریف و تمجید واقع‌شدن از سوی آنان را تجربه کند و تصور می‌کردند که ممکن است تصور بی‌جا بودن احساسات آنان و عحیب بودنش را داشته باشند. به عبارت دیگر، انگیزه‌ی پس‌زده نشدن از داشتن یک رابطه‌ی رضایت‌بخش قوی‌تر است. آنان ممکن است از بروز دادن حس قدردانی و علاقه‌ی خود به منظور جلوگیری از واکنش منفی طرف مقابل خودداری کنند.

این پژوهش نشان داد که در اشتباه‌اند، همه‌ی افراد از دریافت حس مثبت از سوی طرف مقابلشان خوشحال می‌شوند!


پی‌نوشت

۱ Anna Luerssen

فاطمه طهماسبی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید